Hanna Bogoryja-Zakrzewska

dziennikarka

Hanna Bogoryja-Zakrzewska – polska dziennikarka, autorka reportaży radiowych.

Hanna Bogoryja-Zakrzewska (2024)

Studiowała filologię polską na Uniwersytecie Szczecińskim, w tym czasie podjęła współpracę z Akademickim Radiem Pomorze. Od 1988 związana z Polskim Radiem, początkowo z audycją Zapraszamy do Trójki, potem z Programem IV PR, Redakcją Programów dla Szkół i Przedszkoli. W 1989 zdobyła II nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Reportażu „Polska i Świat” za audycję dokumentalną „Proces” o procesie szesnastu. Od 1993 związana z Redakcją Reportaży.

W 1999 włączyła się w akcję pomocy dzieciom, które nie mogą oddychać, „Oddech dla…”, prowadzoną przez lekarzy z Centrum Zdrowia Dziecka i polskich artystów. Oprócz zebrania pieniędzy dla potrzebujących dzieci, udało się stworzyć w Ministerstwie Zdrowia bank respiratorów.

W 2002 wraz z Ernestem Zozuniem otrzymała nagrodę Grand Press w kategorii: reportaż radiowy za reportaże „Tajna rzecz publiczna” oraz „Emilia, niewolnica tajemnicy”. Za te same reportaże otrzymali również w 2002r nagrodę Fundacji Batorego, Tylko Ryba nie Bierze?, za najlepsze radiowe reportaże śledcze. W 2004 r. stworzyli razem radiową kampanię przeciwko korupcji „Jesteśmy przeciw”. W 2006 otrzymała dyplom honorowy na Festiwalu Mediów „Człowiek w Zagrożeniu” za reportaż pt. „Szlaufy” o prostytuujących się nastolatkach.

18 grudnia 2011 została nagrodzona Złotym Mikrofonem za „wrażliwość i styl, które pozwalają odsłaniać najgłębsze tajniki osobowości bohaterów jej reportaży”[1].

W 2019 roku wydała książkę "Zdarzyło się naprawdę. Opowieści reporterskie"[2].

W 2021 zrezygnowała z dalszej pracy w Polskim Radiu[3].

Od 2017 roku, wraz z Katarzyną Błaszczyk, tworzy projekt Torba Reportera[4]. Wspólnie dzielą się radiową wiedzą na blogu, w podcastach i na YouTube. Napisały e-book pt. "Sztuka rozmowy w podcastach i nie tylko"[5].

Reportaże (wybór)

edytuj
  • Poławiaczka pereł – 2020
  • Kilka wiosennych mgnień słupka – 2020 (wraz z Ernestem Zozuniem)
  • Już żyje – 2020
  • "Wyprzedzić wirusa" – 2020
  • W jednej chwili – 2020 (wraz z Adamem Bogoryja-Zakrzewskim)
  • Trzeba walczyć – 2011
  • Matka i córka – 2007
  • Zbuntowane – 2007
  • Zanim znikną lekarze – 2007
  • Sekrety Joanny – 2007
  • Życie na słuchawkach – 2007
  • Druga połówka – 2007
  • Marzenia Borniaków – 2006
  • Szlaufy – 2006
  • Radni na swoich dróżkach – 2005
  • Kieszonkowe – 2004
  • Za kulisami billboardu – 2004
  • Kamil – 2003
  • Niestrudzona – 2003
  • Nadzieja – matka silnych – 2003
  • Tajna rzecz publiczna – 2002 (wraz z Ernestem Zozuniem)
  • Pan doktor przyjmuje – 2001
  • I ty możesz być wspaniałym – 2001
  • Antoni – 2000
  • Fachowcy – 2000
  • Proces – 1989

Przypisy

edytuj
  1. Złote Mikrofony dla najlepszych radiowców. TVP Info, 2011-12-18. [dostęp 2011-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-09)].
  2. Zdarzyło się naprawdę. Opowieści reporterskie | Katarzyna Błaszczyk, Hanna Bogoryja-Zakrzewska [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2023-10-17] (pol.).
  3. ''Hanna Bogoryja-Zakrzewska po 31 latach odchodzi z Polskiego Radia'' [online], press.pl [dostęp 2021-08-24] (pol.).
  4. Torba Reportera [online], Torba Reportera i Podcastera [dostęp 2023-10-17] (pol.).
  5. E-book "Sztuka rozmowy w podcaście i nie tylko" [online], Torba Reportera i Podcastera [dostęp 2023-10-17] (pol.).