Hamid Gjylbegu
Hamid Gjylbegu lub Hamid Gjylbegaj (ur. 1 marca 1888 w Szkodrze, zm. 24 lutego 1979 w Elbasanie[potrzebny przypis]) – osmański i albański wojskowy oraz pisarz.
| mülazım | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1911–1913, 1914, 1920 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
pisarz |
Życiorys
edytujUczył się w szkole średniej w Manastirze, następnie w 1911 roku ukończył studia wojskowe w Akademii Wojskowej w Konstantynopolu[1]. Służył następnie w osmańskim pułku stacjonującym w Salonikach, gdzie w lipcu 1912 roku został mianowany instruktorem[1]. Podczas I wojny bałkańskiej walczył przeciwko wojskom serbskim w rejonie Kumanowa, Wełesu, Prilepu i Bitoli; został następnie skierowany na front południowy, walcząc z Grekami w regionach Bilishtu, Korczy oraz Janiny[1]. 6 marca 1913 roku Janina została poddana wojskom greckim, a Gjylbegu został uwięziony i zesłany na wyspę Zakintos; w październiku tego samego roku został zwolniony, po czym wrócił do Konstantynopola[1].
W 1914 roku służył w albańskiej żandarmerii w stopniu porucznika, był odpowiedzialny za tłumienie powstania chłopskiego[2].
W 1920 roku dowodził albańskimi siłami ochotniczymi w bitwie o Koplik[3][4]. Kandydował do albańskiego parlamentu w wyborach z 1923 roku, jednak nie uzyskał mandatu poselskiego[5].
Po przejściu na emeryturę poświęcił się twórczości literackiej, publikując liczne książki związane z folklorem, a także wiersze dotyczące filozofii oraz poświęcone literaturze dziecięcej[2]. Według Lasgusha Poradeciego, utwory Gjylbegu były reprezentatywne dla neomistycyzmu[6]. On sam został wymieniony w antologii Poradeciego pod tytułem Antologji shqipe e kësikohëshme[7].
Życie prywatne
edytujBył synem Sulejmana i Sebije[8].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Bushati 2018 ↓, s. 110-111.
- ↑ a b Bushati 1998 ↓, s. 555.
- ↑ Haklaj 2009 ↓, s. 297.
- ↑ Bushati 1994 ↓, s. 353-361.
- ↑ Juka 2018 ↓, s. 107-108.
- ↑ Norris 1993 ↓, s. 192-195.
- ↑ Elsa Demo: Poradeci, akademik dhe intim. zemrashqiptare.net, 2010-09-24. (alb.).
- ↑ Haklaj 2009 ↓, s. 184.
Bibliografia
edytuj- Harry Thirlwall Norris, Islam in the Balkans Religion and Society Between Europe and the Arab World, Columbia (Karolina Południowa): University of South Carolina Press, 1993, ISBN 978-0-87249-977-5.
- Nexhmi Bushati, Hamid Gjylbegaj: Jeta dhe vepra, „Shkodra në shekuj”, 1, Szkodra: Muzeum Historii w Szkodrze, 1994.
- Hamdi Bushati, Shkodra dhe motet, Szkodra: Idromeno, 1998, OCLC 645720493.
- Veli Haklaj, Kryengritja e Delvinës e vitit 1937, Tirana: Kristalina-KH, 2009, ISBN 99956-43-10-3.
- Gëzim Juka, Shkodra në Triumfin e Legalitetit, Reklama, 2018, ISBN 9928-125-94-5.
- Xhahid Bushati, Burra të vdekur - të gjallë, Fiorentia, 2018, ISBN 978-9928-191-95-3.