Hala Wołoszyńska lub Hala Wołoszyn – dawna hala pasterska w polskich Tatrach Wysokich. Obejmowała północne stoki Wołoszyna i prawie cały jego grzbiet. Początkowo hala ta obejmowała również tereny, które potem wydzielono w odrębne hale: Roztoka i Pięć Stawów. Główną polaną tej hali była Polana pod Wołoszynem – stał na niej szałas i szopy. Ponadto do hali tej należała jeszcze Niżnia Polana pod Wołoszynem, znajdująca się po wschodniej stronie drogi z Palenicy Białczańskiej do Morskiego Oka.

Dawniej wypasane zbocza Wołoszyna (na pierwszym planie)
Zarastająca lasem Polana pod Wołoszynem

Wypas na Wołoszynie powodował duże zniszczenia lasu, jego zbocza zaś mają dużą wartość przyrodniczą. Żyją tutaj świstaki i kozice, mają swoje gawry niedźwiedzie, licznie występują jelenie. Skałki porasta bogata roślinność alpejska. W wyniku porozumienia TPN z właścicielami jeszcze na kilka lat przed wykupieniem hali zniesiono wypas na zboczach Wołoszyna, traktując go jako ścisły rezerwat przyrody. Bardzo korzystnie wpłynęło to na stan roślinności i zwierzyny w tym rejonie. Po wykupie hali w latach 1961–1964 całkowicie zniesiono pasterstwo na Hali Wołoszyńskiej oraz na sąsiedniej Hali Waksmundzkiej. Jest to obecnie duży obszar ochrony ścisłej, stanowiący jedną z głównych ostoi dużych tatrzańskich ssaków.

Zobacz też: Hale tatrzańskie.

Szlaki turystyczne

edytuj

Na Polanie pod Wołoszynem spotykają się dwa szlaki:

  – czerwony z Toporowej Cyrhli przez Psią Trawkę, Rówień Waksmundzką, Polanę pod Wołoszynem i Wodogrzmoty Mickiewicza do Morskiego Oka.
  • Czas przejścia z Toporowej Cyrhli na polanę: 2:50 h, z powrotem 2:25 h
  • Czas przejścia z polany nad Morskie Oko: 2:05 h, z powrotem 2 h
  – czarny szlak łącznikowy z Polany pod Wołoszynem na Rusinową Polanę. Czas przejścia w obie strony: 25 min[1]

Przypisy

edytuj
  1. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.

Bibliografia

edytuj
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  • Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.