Kominy Dudowe
Kominy Dudowe – dawna hala pasterska w Dolinie Dudowej i na północno-zachodnich zboczach Kominiarskiego Wierchu w Dolinie Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich. Jest ona własnością Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi z siedzibą w Witowie. Do hali należała polana Jamy znajdującą się na wysokości średnio 1100 m n.p.m. oraz Wyżnia Dudowa Rówień znajdującą się na wysokości 1150–1230 m n.p.m.[1] Oddzielone są one od siebie lasem na stromym stoku górskim, przez który wielokrotnie przepędzane były owce i bydło, co doprowadziło do silnego zerodowania stoku. Łączna powierzchnia hali wynosiła 58,78 ha, w tym halizny stanowiły 8,8 ha, lasy 3,81 ha, reszta to nieużytki. Powierzchnia dodatkowych serwitutów w lasach wynosiła 170 ha. W 1963 r. wypasano na hali 233 owce (przeliczeniowe). Wypasano nie tylko na polanach, ale także na zerodowanych i gdzieniegdzie tylko zatrawionych stromych zboczach[2]. Obecnie w dalszym ciągu wypasana jest polana Jamy. Prowadzi się na niej tzw. wypas kulturowy[3].
Z rzadkich w Polsce roślin na hali tej występuje złoć mała[4].
Powyżej hali, w zboczu Kominiarskiego Wierchu, znajdują się jaskinie: Schron w Piecach, Schronisko przy Ścianach i Jaskinia pod Baranami[5].
Szlaki turystyczne
edytujCzas przejścia na podstawie mapy[6]:
– przez środek Polany Jamy prowadzi znakowana czarno Ścieżka nad Reglami, a konkretnie jej końcowy odcinek z Doliny Kościeliskiej przez Przysłop Kominiarski i Niżnią Polanę Kominiarską do Doliny Chochołowskiej, gdzie wychodzi naprzeciwko Polany pod Jaworki.
- Czas przejścia z Doliny Kościeliskiej na polanę: 1:55 h, z powrotem tyle samo
- Czas przejścia z polany do Doliny Chochołowskiej: 5 min, ↑ 10 min
Przypisy
edytuj- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-01-22] (pol.).
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000. Warszawa: ExpressMap Polska, 2005. ISBN 83-88112-35-X.