Hala Barnowska
Hala Barnowska lub Hala Średnia – polana w Beskidzie Sądeckim, w środkowej części Pasma Jaworzyny. Znajduje się na głównej grani Pasma Jaworzyny, pomiędzy Wierchem nad Kamieniem (1084 m) a Halą Pisaną (1044 m)[1]. Halami nazywano dawniej polany, które użytkowane były pastersko, lecz nie były koszone[2]. Nazwa tej hali pochodzi od miejscowości Barnowiec. Położona jest na wysokości ok. 1066 m n.p.m. Jest to podłużna polana na płaskim niemal grzbiecie, wzdłuż czerwonego szlaku turystycznego wiodącego grzbietem Pasma Jaworzyny. Jak inne polany beskidzkie była dawniej intensywnie użytkowana[3]. Po II wojnie światowej została włączona do lasów państwowych[3]. Obowiązywała dyrektywa o zalesianiu polan. Hali Barnowskiej udało się jednak uniknąć zalesienia dzięki leśniczemu z Nawojowej (1957-1990), który musiał się z tego corocznie tłumaczyć swoim zwierzchnikom[3]. Dzisiaj coraz bardziej rozpowszechnia się już świadomość, że polany spełniają bardzo korzystną rolę przyrodniczą i turystyczną. Jednak nawet bez świadomego zalesiania niewypasane i niekoszone polany ulegają naturalnej sukcesji ekologicznej, ostatecznym efektem której jest las. Początkowym etapem tej sukcesji jest zarastanie polan borówczyskami. Obecnie Barnowską Halę pokrywają wielkie łany wybujałych borówczysk.
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Zagospodarowanie |
nieużytki, zabudowania |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego | |
49°28′58″N 20°47′08″E/49,482778 20,785556 |
Z Barnowskiej Hali rozciąga się widok głównie na północną i zachodnią stronę. Szczególnie dobrze widać stąd Sokołowską Górę, Ostrą i Wielkiego Gronia z jego użytkowaną do tej pory polaną Pałyga.
Szlaki turystyki pieszej
edytuj- – znakowany czerwono Główny Szlak Beskidzki na odcinku pomiędzy Rytrem a Jaworzyną Krynicką
Przypisy
edytuj- ↑ Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „Wit” s.c.. ISBN 83-915737-3-7.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b c Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.