Gurudew

Gurudew (dewanagari गुरुदेव, transliteracja: gurudeva, transkrypcja gurudewa, hindi gurudew, bengali gurudeb, ang. gurudev) – indyjski honorowy tytuł używany wobec przewodników duchowych (guru) i osób wysoko postawionych.

W rozumieniu tradycji hinduistycznej, gurudewa to guru, którego umysł osiągnął trwałe i pełne połączenie z umysłem bóstwa^[1]. Jego uczniowie postrzegają oddanie się takiemu nauczycielowi jako równoważne z oddaniem się samemu bostwu. Niematerialne, przebywające w swojej niebiańskiej siedzibie (loka) bóstwo (dewa), przestaje być zbyt odległe i abstrakcyjne – poprzez fizyczną postać gurudewy manifestuje swoje boskie jakości w świecie materialnym. Bóstwo, które przejawia dany gurudewa, to najczęściej jego isztadewata (bóstwo indywidualnej sadhany, w której osiągnął poziom siddhi) lub jidam z praktyki gurujogi.

Przykłady użycia

Induscy mężowie stanu

Rabindranath Tagore – przydomek Gurudew nadał mu Mahatma Gandhi

Hinduistyczne imiona guru

Om Gurudew Dźanglidas Maharadż – współczesny guru z Maharasztry
Gurudew Śri Sudarśan Nathdźi – z Bhopalu
Śri Gurudew Mahendranath – założyciel International Nath Order
Vagbhatananda Gurudevar – uczeń Śri Narajana Guru
Gurudewa Satguru Śiwaja Subramunijaswami

Przypisy

↑ June McDaniel: 27. Święta niewiasta z Kalkuty. W: Praktyki religijne w Indiach. Donald S.Lopez Jr (red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2001, s. 499. ISBN 83-88238-68-X.

Bibliografia

5.1. W: Barbara Grabowska, Bożena Śliwczyńska, Elzbieta Walter: Z dziejów teatru i dramatu bengalskiego. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1999, s. 92, seria: Teatr Orientu. ISBN 83-88238-19-1.

[1] June McDaniel: 27. Święta niewiasta z Kalkuty. W: Praktyki religijne w Indiach. Donald S.Lopez Jr (red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2001, s. 499. ISBN 83-88238-68-X.

[1]