Guido Turchi

Guido Turchi
Data i miejsce urodzenia	10 listopada 1916 ; Rzym
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	15 września 2010 ; Wenecja
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog, krytyk

Guido Turchi (ur. 10 listopada 1916 w Rzymie^[1]^[2], zm. 15 września 2010 w Wenecji^[3]) – włoski kompozytor, pedagog i krytyk muzyczny.

Życiorys

Uczył się gry na fortepianie i kompozycji w konserwatorium w Rzymie u Cesare Dobiciego, Antonio Ferdinandiego i Alessandro Bustiniego (dyplom 1940), następnie odbył studia podyplomowe w Akademii Muzycznej św. Cecylii u Ildebrando Pizzettiego^[1]^[2]. Był wykładowcą konserwatorium w Rzymie (1941–1967 i od 1972)^[2] oraz dyrektorem konserwatoriów w Parmie (1966–1970) i Florencji (1970–1972)^[1]. Pełnił funkcję dyrektora artystycznego Accademia Filarmonica Romana (1963–1966), Teatro Comunale w Bolonii (1968–1970), Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie (1972–1976), Accademia Musicale Chigiana w Sienie (1978–1986) i Teatro Angelicum w Mediolanie (od 1988)^[1]. Był konsultantem muzycznym RAI, autorem krytyk muzycznych publikowanych w „Corriere della Sera” oraz redaktorem działu teatru muzycznego w Enciclopedia dello spettacolo^[1].

Twórczość

Dorobek kompozytorski Turchiego jest stosunkowo skromny, na co wpłynęły krytyczna postawa wobec własnej twórczości oraz zaangażowanie czasowe w działalność organizacyjną i pedagogiczną^[1]. Jego styl muzyczny ukształtował się pod wpływem twórczości Béli Bartóka i pozostał odległy od trendów awangardowych^[1]. Głównym dziełem Turchiego jest zamówiona przez La Scalę opera Il buon soldato Svejk na podstawie powieści Jaroslava Haška, pracy nad którą kompozytor poświęcił 10 lat^[1].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2])

Utwory orkiestrowe

Koncert na orkiestrę smyczkową (1948)
Piccolo concerto notturno (1950)
5 commenti alle „Baccanti” di Euripide (1952)
Petite suite-paraphrase (1965)
3 metamorfosi (1970)
Adagio per un’anabasi (1983)
Parabola (1983)

Utwory kameralne

Trio na flet, klarnet i altówkę (1945)
Preludi e fughette na fortepian (1946)
Concerto breve na kwartet smyczkowy (1947)
Dedica na flet (1972)
Kreutzeriana na skrzypce i fortepian (1989)

Utwory wokalno-instrumentalne

2 poesie di Quasimodo na głos i fortepian (1944)
2 notturni sacri na chór męski i orkiestrę (1944)
3 frammenti di un inno alla Madonna na mały chór i 9 instrumentów (1945)
Inventtiva na mały chór i 2 fortepiany (1946)
Rapsodia „Intonazioni sull’Inno Il di Novalis” na sopran i orkiestrę (1969)
3 Goethe-Lieder na sopran, chór męski i orkiestrę (1985)
kantata Exil na baryton i orkiestrę (1993)

Opera

Il buon soldato Svejk (wyst. Mediolan 1962)

Balet

Dedalo (wyst. Florencja 1972)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 162–163. ISBN 978-83-224-0905-3.
↑ ^a ^b ^c ^d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3693. ISBN 0-02-865571-0.
↑ Musica: e' morto Guido Turchi, grande compositore per opere teatrali. adnkronos.com, 2010-09-16. [dostęp 2023-03-13]. (wł.).

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 162–163. ISBN 978-83-224-0905-3.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3693. ISBN 0-02-865571-0.

[adnkronos-3] Musica: e' morto Guido Turchi, grande compositore per opere teatrali. adnkronos.com, 2010-09-16. [dostęp 2023-03-13]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

Data i miejsce urodzenia	10 listopada 1916 Rzym
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	15 września 2010 Wenecja
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog, krytyk