Rezerwat przyrody Gutské peklo

(Przekierowano z Guckie piekło)

Gutské peklo (pol. Guckie piekło) – rezerwat przyrody w Beskidzie Morawsko-Śląskim, na Śląsku Cieszyńskim, w Czechach[1].

Rezerwat przyrody Guckie piekło (cz. Gutské peklo)
Ilustracja
Państwo

 Czechy

Położenie

Guty, 739 55

Pasmo

Beskid Morawsko-Śląski

Wysokość

650–1000 m n.p.m.

Inne

powierzchnia: 37,46 ha

Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Rezerwat przyrody Guckie piekło (cz. Gutské peklo)”
Ziemia49°37′29,6569″N 18°36′58,4528″E/49,624905 18,616237
Zdjęcie przedstawia widok na szczyt górski Jaworowy. Pierwszy plan jest mocno zacieniony, są na nim gałęzie częściowo przesłaniające widok w kierunku Jaworowego oraz dalej wierzchołki drzew iglastych. Uwagę przyciąga znajdujący się w tle szczyt, mocno oświetlony słońcem. Znajduje się na nim wieża nadajnika telewizyjnego.
Widok na Jaworowy
Zdjęcie jest zbliżeniem na kępę mchów i porostów, z której wyrasta niewielka paproć. Teren za nimi jest pofałdowany, nakryty warstwą zeschniętych liści. W tle rosną drzewa, na zdjęciu widoczne są fragmenty ich pni.
Flora
Zdjęcie przedstawia ściółkę leśną w rezerwacie Guckie piekło. Teren jest pofałdowany, pokryty zeschniętymi liśćmi i fragmentami gałęzi, porośnięty mchami i trawami. W tle znajdują się młode drzewa.
Krajobraz rezerwatu

Rezerwat podlega Agencji Ochrony Przyrody i Krajobrazu Republiki Czeskiej(inne języki) (cz. Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, AOPK ČR). Wchodzi w skład Obszaru Chronionego Krajobrazu Beskidy (Správa CHKO Beskydy[2]).

Przedmiotem ochrony jest unikatowy kompleks lasów z istotnymi zjawiskami geomorfologicznymi, takimi jak wodospady kaskadowe i spływy błotne[3][4].

Geomorfologia rezerwatu

edytuj

Północne zbocza Jaworowego (cz. Javorový vrch), w źródłowym obszarze Oldrzychowickiego potoku, należą do najbardziej stromych w Beskidzkim Obszarze Chronionego Krajobrazu. Średnie nachylenie wynosi 28°, w niektórych miejscach zbocza osiągają maksymalne nachylenie do 54°. Znajdują się tutaj też wodospady kaskadowe z wysokością dochodzącą do 5 metrów i spływy błotne[3].

Warstwa drzew składa się głównie z buka zwyczajnego (Fagus sylvatica). Dość duże skupiska klonu jaworu (Acer pseudoplatanus), świerka pospolitego (Picea abies) oraz nieco mniej jodły pospolitej (Abies alba)[1].

Runo leśne tworzą m.in. różne rodzaje paproci. Można tutaj znaleźć charakterystyczne gatunki roślin dla buczyn kwaśnych i buczyn karpackich.

Na terenie rezerwatu prowadzono bardziej szczegółowe badania zoologiczne niektórych grup bezkręgowców i ptaków. Dotychczas stwierdzono tu 107 gatunków chrząszczy (Coleoptera).

Do płazów występujących na terenie rezerwatu należą: salamandra plamista, ropucha szara i żaba trawna[1].

Zauważono tutaj wiele gatunków ptaków związanych z tutejszym ekosystemem. Zaliczamy tu dzięcioła białogrzbietego, gołębia siniaka i jarząbka zwyczajnego.

Obszar rezerwatu jest częścią biotopu rysia euroazjatyckiego, w wyższych partiach obszaru objętego ochroną zarejestrowane zostały również ślady zamieszkania wilka pospolitego. Występuje tutaj również populacja jeleni szlachetnych i dzika euroazjatyckiego[1].

Dostępność

edytuj

Rezerwat jest dostępny dla turystów tylko po oznakowanym szlaku turystycznym ze schroniska na Jaworowym, który biegnie wzdłuż górnej części obszaru chronionego. Wodospady najlepiej obserwuje się na wiosnę, w okresie topnienia śniegu.

Na sąsiadujący kompleks leśny na północno-wschodnich zboczach Jaworowego negatywnie wpływa istnienie ośrodka górskiego z terenem narciarskim, paralotniarstwem i innymi zajęciami sportowymi.

Celem opieki nad tym obszarem jest ochrona kształtów geomorfologicznych i zachodzących procesów naturalnych w ekosystemie karpackiego lasu mieszanego[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e PR Gutské peklo [online], nature.hyperlink.cz [dostęp 2021-11-13].
  2. VIZUS CZ, Správa CHKO Beskydy [online], AOPK ČR [dostęp 2021-10-30] (cz.).
  3. a b Vodopády České republiky [online], www.vodopady.info [dostęp 2021-11-13].
  4. Vodopády najdeme i v Beskydech [online], www.dumprirody.cz [dostęp 2021-11-13].