Grzegorz Leszczyński (historyk literatury)

Grzegorz Maria Leszczyński (ur. 16 sierpnia 1956 w Warszawie) – polski historyk literatury, krytyk literacki, badacz literatury dla młodzieży, profesor nauk humanistycznych.

Grzegorz Maria Leszczyński

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	16 sierpnia 1956 Warszawa
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury, literatura młodzieżowa
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1989
Habilitacja	2007
Profesura	2018
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski

Życiorys

W 1975 ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie. W 1979 ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, następnie podjął pracę na macierzystej uczelni. W 1989 obronił pracę doktorską napisaną pod kierunkiem Andrzeja Makowieckiego, wydaną w wersji skróconej w 1990 jako Młodo­pol­ska lekcja fanta­zji. O przeło­mie antypo­zy­ty­wi­stycz­nym w litera­tu­rze fanta­stycz­nej dla dzieci i młodzie­ży. W 2007 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Kulturowy obraz dziecka i dzieciństwa w literaturze drugiej połowy XIX i w XX wieku. Wybrane problemy, w 2018 tytuł profesora nauk humanistycznych. Przez całą karierę zawodową związany z Uniwersytetem Warszawskim, był m.in. zastępcą dyrek­to­ra Insty­tu­tu Litera­tu­ry Polskiej (1990-1993), prodzie­kanem Wydzia­łu Poloni­sty­ki (2008-2016), od 2016 jest dyrektorem Centrum Języka Polskie­go i Kultu­ry Polskiej dla Cudzo­ziem­ców Poloni­cum. Kieruje Zakła­dem Litera­tu­ry Popular­nej, Dziecię­cej i Młodzie­żo­wej UW. W latach 1994–2000 był równocześnie zastępcą dyrektora Redakcji Dziecięcej Telewizji Polskiej.

W 1993 należał od założycieli Stowarzyszenia Przyjaciół Książki dla Młodych - Polskiej Sekcji IBBY (działającej wcześniej w mniej formalny sposób), był jego pierwszym prezesem (do 1994), następnie wiceprezesem (1995-1998).

W 1990 otrzymał nagrodę Polskiej Sekcji IBBY za działalność krytycznoliteracką, w 2002 ta sama organizacją przyznała mu razem z Barbarą Tylicką nagrodę specjalną za przygotowanie Słownika literatury dziecięcej i młodzieżowej. W 2013 otrzymał wyróżnienie Nagrody Ikara w kategorii popularyzacja, a także statuetkę Pegazika w kategorii Przyjaciel Książki przyznawaną podczas Poznańskich Spotkań Targowych Książka dla Dzieci, Młodzieży i Rodziców. Jest członkiem honorowym Polskiej Sekcji IBBY i Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, a także członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Twórczość

Według:

• Młodo­pol­ska lekcja fanta­zji. O przeło­mie antypo­zy­ty­wi­stycz­nym w litera­tu­rze fanta­stycz­nej dla dzieci i młodzie­ży (1990)
• Elemen­tarz literac­ki. Leksy­kon młode­go czytel­ni­ka (1995), wyd. II jako Elemen­tarz literac­ki. Termi­ny, pojęcia, charak­te­ry­sty­ki (2001)
• Sto lat baśni polskiej (1995) - redakcja
• Litera­tu­ra i książ­ka dziecię­ca. Słowo – obiegi – kontek­sty (2002)
• Słownik litera­tu­ry dziecię­cej i młodzie­żo­wej (2002) - redakcja - z Barbarą Tylicką
• Kultu­ro­wy obraz dziec­ka i dzieciń­stwa w litera­tu­rze drugiej połowy XIX i w XX wieku. Wybra­ne proble­my (2006)
• Magicz­na biblio­te­ka. Zbójec­kie księgi młode­go wieku (2007)
• Bunt czytel­ni­ków. Proza inicja­cyj­na netge­ne­ra­cji (2010)
• Książ­ki pierw­sze. Książ­ki ostat­nie? Litera­tu­ra dla dzieci i młodzie­ży wobec wyzwań nowocze­sno­ści (2012)
• Książ­ka i młody czytel­nik. Zbliże­nia, oddale­nia, dialo­gi (2013) - z Michałem Zającem
• Wielkie małe książ­ki. Lektu­ry dzieci. I nie tylko (2015)
• Daję słowo. Wędrów­ki po języku i litera­tu­rze (2016)
• Joanna Kulmo­wa – „bajka o nadziei, odwadze i mądro­ści” (2018)