Grzechotnik diamentowy
gatunek gada
Grzechotnik diamentowy (Crotalus adamanteus) – gatunek jadowitego węża z podrodziny grzechotnikowatych w rodzinie żmijowatych. Dorosłe osobniki zazwyczaj mają długość 1,5–1,8 m[3], ale mogą osiągać ok. 2,5 m[3][4]. Jest największym wężem jadowitym pod względem masy[3]. Występuje w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, zwłaszcza na Florydzie. Lubi tereny wilgotne, często przebywa w pobliżu wody. Bardzo dobrze pływa[5]. Jego jad jest bardzo silny i wydzielany w dużych ilościach – ugryzienie może być śmiertelne dla człowieka. Żywi się drobnymi kręgowcami. Z powodu szybkości i zwinności uważany jest za groźnego.
Crotalus adamanteus[1] | |
Palisot de Beauvois, 1799 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Podgromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
grzechotnik diamentowy |
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
Zasięg występowania | |
Przypisy
edytuj- ↑ Crotalus adamanteus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Crotalus adamanteus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c The heaviest venomous snake, [w:] Gerald L. Wood , The Guinness book of animal facts and feats, Enfield, Middlesex / Guinness Superlatives, 1982, s. 111 [dostęp 2023-10-13] (ang.).
- ↑ W. Juszczyk: Gady i płazy. s. 63-64.
- ↑ Steven Foster, Roger A. Caras: A field guide to venomous animals and poisonous plants, North America, north of Mexico. s. 14.
Bibliografia
edytuj- Steven Foster, Roger A. Caras: A field guide to venomous animals and poisonous plants, North America, north of Mexico. Boston: Houghton Mifflin, 1994. ISBN 0-395-93608-X.
- Włodzimierz Juszczyk: Gady i płazy. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986. ISBN 83-214-0464-2.