Gregorio Gutiérrez González
Gregorio Gutiérrez González (ur. 9 maja 1826 w La Ceja del Tambo, zm. 6 lipca 1872 w Medellín) – poeta kolumbijski.
| Imię i nazwisko |
Gregorio Ignacio Gutiérrez González |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater |
Colegio de San Bartolomé |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
romantyzm |
| Ważne dzieła | |
|
Memoria científica sobre el cultivo del Maíz en Antioquia | |
Życiorys
edytujGregorio Gutiérrez González urodził się 9 maja 1826 w La Ceja del Tambo[1]. Jego rodzicami byli José Ignacio Guriérrez y Arango i Inés González y Villegas[1]. Uczył się najpierw w mieście Antioquia, a potem w Medellín[1]. Studiował literaturę i filozofię w Seminarium Archidiecezjalnym w Bogocie i prawo w Kolegium Św. Bartłomieja na Uniwersytecie Narodowym[1]. W 1847 obronił doktorat i uzyskał prawo do wykonywania zawodu adwokata[1]. Ożenił się z Julianą Isazą Ruiz, siostrą biskupa Medellín – José Joaquína Isazy[1]. Rezultatem tego związku było liczne potomstwo[1]. Poeta zmarł 6 lipca 1872 w Medellín[1], w wieku czterdziestu sześciu lat.
Twórczość
edytujPoezja Gregoria Gutiérreza Gonzáleza w prostej formie wersyfikacyjnej wyraża uczucia i przekazuje opisy zwyczajów zwykłych mieszkańców Kolumbii[2]. Najważniejszym dziełem poety jest poemat opisowy Memoria científica sobre el cultivo del Maíz en Antioquia (Traktat naukowy o uprawie kukurydzy). Utwór ten wyraża lokalny patriotyzm i w pewnym stopniu pełni rolę eposu narodowego. Jest napisany jedenastozgłoskowcem ujętym w strofy czterowersowe. W niektórych miejscach poeta stosuje aliterację: Vestidos todos de calzón de manta,/Y de camisa de coleta cruda. Opisy przyrody mieszają się w nim z przedstawieniem miejscowych zwyczajów[3]. Końcowa część poematu jest poświęcona żniwom i uroczystym dożynkom[4]. Iberoamerykański patriotyzm Gregoria Gutiérreza Gonzáleza mieści się w szerszym nurcie zapoczątkowanym przez Andrésa Bello[5][6]. Do najpopularniejszych wierszy poety zaliczają się utwory: Aures, ¿Por qué no canto?, A Julia, A los Estados Unidos de Colombia, Canción, A Dos Amigos i En El Cementerio[7].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h Helena Caro: Gutiérrez González, Gregorio. banrepcultural.org. [dostęp 2017-01-22]. (hiszp.).
- ↑ Nicolas García Samudio: Colombian Literature. jstor.org. [dostęp 2017-01-22]. (ang.).
- ↑ Gwen Kirkpatrick: Romantic Poetry in Latin America, w: Angela Esterhammer (red), Romantic Poetry. books.google.pl. s. 408. [dostęp 2017-01-22]. (ang.).
- ↑ Santiago Daydi-Tolson: Hunger and Satiety in Latin American Literature, w: Lawrence C. Rubin (red.), Food for Thought: Essays on Eating and Culture. books.google.pl. s. 147. [dostęp 2017-01-22]. (ang.).
- ↑ Clara Estow: Latin America, the Carribean, and the West Indies: Cultural Survey, w: Christopher John Murray (red.), Encyclopedia of the Romantic Era, 1760-1850, Vol. 2. books.google.pl. s. 656. [dostęp 2017-01-22]. (ang.).
- ↑ Arturo Torres-Rioseco: The Epic of Latin American Literature. books.google.pl. s. 80. [dostęp 2017-01-22]. (ang.).
- ↑ Gregorio Gutiérrez González. canticoprimaveral.blogspot.com. [dostęp 2017-01-22]. (hiszp.).
Bibliografia
edytuj- Gregorio Gutiérrez González: Poesias de Gregorio Gutierrez G. catalog.hathitrust.org, 1869. [dostęp 2017-01-22]. (hiszp.).
- Poesías de Gregorio Gutiérrez González con Introducción y noticias por Salvador Camacho Roldán, Rafael Pombo, Manuel Uribe Ángel y Emiliano Isaza. Archive.org, 1888. [dostęp 2017-01-22]. (hiszp.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Gregorio Gutiérrez González: Memoria científica sobre el cultivo del Maíz en Antioquia. banrepcultural.org. [dostęp 2017-01-22]. (hiszp.).