Gough (ang. Gough Island, port. Gonçalo Alvares) – wulkaniczna wyspa na południu Oceanu Atlantyckiego, której najwyższy szczyt (Edinburgh) sięga 910 m n.p.m. Znajduje się około 350 kilometrów na południowy wschód od brytyjskich wysp Tristan da Cunha, 2700 km od Kapsztadu i ponad 3200 km od najbliższego lądu Ameryki Południowej.

Gough
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne wyspy
Kontynent

Afryka

Państwo

 Wielka Brytania

Terytorium zamorskie

 Wyspa Świętej Heleny, Wyspa Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha

Akwen

Ocean Atlantycki

Powierzchnia

65 km²

Populacja 
• liczba ludności


6

Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego
Mapa konturowa Oceanu Atlantyckiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Gough”
Ziemia40°19′05″S 9°56′07″W/-40,318056 -9,935278
Mapa wyspy

Wyspa ma 13,9 km długości i 8 km szerokości. Leży na szlaku silnych wiatrów, tak zwanych ryczących czterdziestek. Roczny opad przekracza 2500 mm deszczu. Należy do Wielkiej Brytanii, a jedynymi mieszkańcami są pracownicy stacji meteorologicznej, którą Południowa Afryka utrzymuje nieustannie na wyspie od 1956. Obszar zajmowany przez stację należy administracyjnie do RPA i stanowi część miasta Kapsztad.

Historia

edytuj

Wyspa Gough została odkryta w 1505 lub 1506 przez portugalskiego żeglarza Gonçalo Álvaresa, który nadał jej nazwę Diego Alvarez. Dużo później, bo dopiero w 1731, wyspę odwiedził kapitan Charles Gough z brytyjskiego statku Richmond. Dokładna lokalizacja nie była znana przez wiele lat, ale ostatecznie ustalili ją brytyjscy i amerykańscy łowcy fok i wielorybów, którzy używali nazwy Gough.

Stacja badawcza

edytuj

Stację badawczą na wyspie Gough obsługuje następujący personel:

  • 1 starszy meteorolog i 2 młodszych meteorologów
  • biolodzy (ich liczba zależy od prowadzonych badań)
  • 1 mechanik silników Diesla
  • 1 technik radiowy
  • 1 lekarz.

Ekspedycja trwa średnio przez 13 miesięcy od momentu opuszczenia Kapsztadu, zwykle od września do października następnego roku.

Przyroda

edytuj
 
Krajobraz wyspy

Gough jest chroniona jako rezerwat przyrody, wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako jeden z najmniej zniszczonych ekosystemów tego rodzaju i jedno z najbezpieczniejszych miejsc gniazdowania morskich ptaków na Atlantyku. Gnieździ się tu niemal cała światowa populacja albatrosa atlantyckiego (Diomedea dabbenena) i petrela białobrzuchego (Pterodroma incerta), występują także dwa endemiczne gatunki: wyspiarczyk (Rowettia goughensis) i nielotna kokoszka południowa (Gallinula comeri).

W 2007 roku naukowcy badający występującą na Gough populację myszy domowej wykazali, że gryzonie te osiągają rozmiary trzykrotnie większe od typowych (u wyspiarskich populacji drobnych ssaków częsty jest gigantyzm) i są agresywnymi drapieżnikami, atakującymi pisklęta ptaków morskich[1][2][3].

Przypisy

edytuj
  1. Odkryto myszy, które mogą zabić i zjeść kota [online], Wiadomości onet.pl, 20 maja 2008.
  2. Nowy gatunek myszy na wyspie Gough, dziennik.pl 21 maja 2008
  3. Ross M. Wanless i inni. Can predation by invasive mice drive seabird extinctions?. „Biol. Lett.”. 3 (3), s. 241–244, 2007-06-22. DOI: 10.1098/rsbl.2007.0120. PMID: 17412667. PMCID: PMC2464706. 

Linki zewnętrzne

edytuj