Goldlauter

Goldlauter
miasto Suhl
	; widok na miejscowość
	Herb
Państwo	Niemcy
Powiat	Suhl
Gmina	Goldlauter-Heidersbach
Data założenia	1 kwietnia 1938
Powierzchnia	36,82 km²
Wysokość	561 m n.p.m.
Populacja ; • liczba ludności	; 3500
Nr kierunkowy	03681
Kod pocztowy	98528
Tablice rejestracyjne	SHL
	Położenie na mapie Turyngii Goldlauter
	Położenie na mapie Niemiec Goldlauter
	50°37′53″N 10°44′51″E/50,631389 10,747500
	Multimedia w Wikimedia Commons

Goldlauter – część dzielnicy Goldlauter-Heidersbach w mieście na prawach powiatu Suhl w Turyngii, w Niemczech.

Położenie

Goldlauter położone jest na południowym stoku Lasu Turyńskiego, u podnóża wzgórza Beerberges (982,9 m) na północ od centrum miasta Suhl, na wschód od Zella-Mehlis i na południe od Oberhof w dolinie potoku Lauter, który wpada do rzeki Hasel. Droga Zellaer Straße łączy miasto Suhl oraz drogę krajową nr 324.

Historia

Główny artykuł: Goldlauter-Heidersbach.

Goldlauter po raz pierwszy wspomniano w dokumencie 21 października 1519 roku^[1]. W latach 1618–1668 Goldlauter zostało dotknięte polowaniami na czarownice. Siedem kobiet i jeden mężczyzna zostało oskarżonych o czary. Sześć kobiet zostało spalonych^[2].

Wsie Heiderbach i Goldlauter zostały połączone 1 kwietnia 1938 roku jako gmina Goldlauter-Heiderbach, która 1 kwietnia 1979 roku została włączona do miejscowości Suhl. Goldlauter jeszcze około 1990 roku było przestrzennie oddzielone od głównego miasta. Dzięki budowie osiedli mieszkaniowych miejscowość ma obecnie 3500 mieszkańców. W Goldlauter urodził się niemiecki kompozytor Ernst Anschütz.

Przypisy

↑ Wolfgang Kahl: Ersterwähnung Thüringer Städte un Dörfer. Ein Handbuch.t Verlag Rockstuhl, Bad Langensalza, 2010, ISBN 978-3-86777-202-0, S. 92
↑ Kai Lehmann: Ausstellung „Die Hexen“, Bereich Neundorf, Bibliothek Museum Schloss Wilhelmsburg Schmalkalden, 2012; Manfred Wilde: Die Zauberei- und Hexenprozesse in Kursachsen, Köln, Weimar, Wien 2003, S. 597-617; Ronald Füssel: Die Hexenverfolgungen im Thüringer Raum, Veröffentlichungen des Arbeitskreises für historische Hexen- und Kriminalitätsforschung in Norddeutschland, Band 2, Hamburg 2003, S. 246 und 254.

[1] Wolfgang Kahl: Ersterwähnung Thüringer Städte un Dörfer. Ein Handbuch.t Verlag Rockstuhl, Bad Langensalza, 2010, ISBN 978-3-86777-202-0, S. 92

[2] Kai Lehmann: Ausstellung „Die Hexen“, Bereich Neundorf, Bibliothek Museum Schloss Wilhelmsburg Schmalkalden, 2012; Manfred Wilde: Die Zauberei- und Hexenprozesse in Kursachsen, Köln, Weimar, Wien 2003, S. 597-617; Ronald Füssel: Die Hexenverfolgungen im Thüringer Raum, Veröffentlichungen des Arbeitskreises für historische Hexen- und Kriminalitätsforschung in Norddeutschland, Band 2, Hamburg 2003, S. 246 und 254.

[1]

[2]