Golarka elektrycznamaszynka do golenia włosów z ciała, która podczas działania wykorzystuje system ostrzy napędzanych silniczkiem elektrycznym lub elektromagnesem.

Golarka rotacyjna Philips HQ 8150
Golarka oscylacyjna Philips OneBlade
Golarka oscylacyjna (foliowa)

Historia

edytuj

Pierwsza golarka elektryczna była dziełem Jacoba Schicka opatentowanym przez niego w roku 1928. Wynalazca ten silnik do golarki skonstruował podczas swoich wypraw wojennych. Pierwszy model wszedł na rynek w roku 1931 za sprawą firmy Remington Rand i szybko urządzenie to stało się cenioną marką. Maszyna cały czas była udoskonalana. W 1940 wprowadzono golarki z dwiema głowicami i specjalne modele dla kobiet. Liczba producentów wzrastała. Ważną postacią dla przemysłu był profesor Alexander Horowitz z firmy Philips, który wprowadził osobną nasadkę rotacyjną z wbudowanymi w nią ostrzami pozwalającymi obcinać włosy przy samej skórze.

Budowa

edytuj

Współczesna golarka posiada ostrza nieruchome, wykonane w formie cienkiej perforowanej siatki lub blaszki oraz współpracujące z nimi ostrza ruchome, napędzane silnikiem elektrycznym lub jedynie elektromagnesem – dla golarek oscylacyjnych. Włosy przechodzą przez otwory perforacji i zostają obcięte przez ostrza ruchome. Spotyka się dwa odmienne rozwiązania ruchu ostrzy ruchomych: rotacyjny oraz oscylacyjny. Silnik golarki zasilany jest z sieci elektrycznej lub wewnętrznego akumulatora, wiele modeli łączy te dwa modele zasilania, dla większej wygody użytkowników.

Ostrza golarki są obecnie zasłaniane, stosuje się dwie metody: folię tnącą i głowicę. Folia tnąca zwiera otwory, przez które przechodzą włosy i są ścinane. Folia zapewnia wysoki komfort golenia. Drugim rozwiązaniem jest głowica zawierająca nożyki i osłony. Golarki głowicowe są szybkie, dokładne i dobrze sprawdzają się przy twardym zaroście[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. 10 najlepszych golarek elektrycznych – ranking – Magazyn Ceneo.pl [online], Magazyn Ceneo, 28 grudnia 2021 [dostęp 2022-07-07] (pol.).