Gościcino

wieś w województwie pomorskim

Gościcino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Gòscëcëno) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Wejherowo[5][4].

Gościcino
wieś
Ilustracja
Centrum Gościcina
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

wejherowski

Gmina

Wejherowo

Liczba ludności (2023)

6324[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

84-241[3]

Tablice rejestracyjne

GWE

SIMC

0176503[4]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Wejherowo
Mapa konturowa gminy wiejskiej Wejherowo, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gościcino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Gościcino”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Gościcino”
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego
Mapa konturowa powiatu wejherowskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Gościcino”
Ziemia54°36′06″N 18°09′18″E/54,601667 18,155000[1]
Strona internetowa

Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie puckim województwa pomorskiego[6]. W latach 1954–1972 istniała Gościcino do której należała wieś, ale była siedzibą gromady tylko do 1959 r. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

W miejscowości znajduje się rzymskokatolicka parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy należąca do dekanatu Luzino, archidiecezji gdańskiej.

We wsi znajduje się Dworek Drzewiarza, w którym można obejrzeć stare narzędzia do obróbki drewna[7].

Części wsi

edytuj
Integralne części wsi Gościcino[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
1015860 Letni Dwór część wsi
1015877 Zielony Dwór część wsi
0176590 Zybertowo przysiółek

Mieszkańcy wyróżniają jeszcze:Białasowizna, Nowe Osiedle

Demografia

edytuj

[potrzebny przypis]

  • 2002: 4399 mieszkańców
  • 2006: 5091 mieszkańców
  • 2007: 5180 mieszkańców
  • 2008: 5278 mieszkańców
  • 2011: 5607 mieszkańców
  • 2012: 5753 mieszkańców
  • 2014: 5893 mieszkańców
  • 2016: 5964 mieszkańców
  • 2017: 6029 mieszkańców

Podczas zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niemiecką Gossentin.

Wieś jest położona nad rzekami Bolszewką i Gościciną. Liczba mieszkańców Gościcina każdego roku zwiększa się. Przez wieś Gościcino biegnie linia kolejowa Gdańsk – Stargard Szczeciński oraz droga krajowa nr 6. We wsi Gościcino znajduje się stacja kolejowa Gościcino Wejherowskie. Kolejowy ruch pasażerski obsługiwany jest przez pociągi oraz trójmiejską SKM.

Komunikacja miejska MZK Wejherowo

edytuj
  • Linia nr 3: Gościcino Robakowska - Wejherowo Odrębna
  • Linia nr 7: Gościcino PKP / Gościcino Robakowska - Wejherowo Cegielnia
  • Linia nr 10: Kębłowo Wiejska - Wejherowo Pomorska

Budynki użyteczności publicznej w Gościcinie

edytuj
 
Kościół parafialny pw. NMP Nieustającej Pomocy
  • Kościół
  • Biblioteka Parafialna
  • Ośrodek Zdrowia
  • Straż Pożarna
  • Szkoła Podstawowa
  • Przedszkole
  • Sklepy spożywcze i przemysłowe
  • Zakłady usługowe
  • Dworzec kolejowy

Kluby sportowe

edytuj
  • Klub Sportowy Amator Gościcino
  • Młodzieżowy Klub Sportowy Promotor Fan Gościcino

Zabytki

edytuj

Według rejestru zabytków NID[8] na listę zabytków wpisane są domy robotnicze (11 domów), ul. Drzewiarza 23-45, 30-48, 1909, nr rej.: A-1046 z 28.12.1983.

Ludzie związani z Gościcinem

edytuj

Cezary Klimek – nauczyciel, kierownik szkoły i działacz społeczny. W zaborze pruskim aż do 1920 roku językiem wykładowym był niemiecki, jedynie religii do 1905 roku uczono po polsku. Przed 1918 rokiem kierownikiem szkoły był Niemiec o nazwisku Fett, a nauczycielem Polak Cezary Klimek. Po zakończeniu I wojny światowej oraz odzyskaniu niepodległości (dla Pomorza było to w lutym 1920 roku) kierownikiem został Cezary Klimek, który pełnił tę funkcję do 1935 roku[9]. Angażował się również społecznie – w 1938 roku był sekretarzem kółka rolniczego w Gościcinie[10]. Jego imieniem i nazwiskiem nazwano jedną z ulic w Gościcinie[11].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 35385
  2. BIP gminy, sołectwa i sołtysi. Stan ludności w dn. 31.12.2023 [dostęp=2024-02-27]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 324 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Tomasz Panecki (red.), Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa: Instytut Historii PAN, 2021, ISBN 978-83-66911-07-9 (pol.).
  7. "Najlepsza przestrzeń publiczna dla mieszkańców jest w... Osowej" https://archive.is/20160212054125/http://trojmiasto.wyborcza.pl/trojmiasto/56,35612,12975682,Goscicino___Dworek_Drzewiarza_,,3.html [dostęp 04.12.2012]
  8. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2021-12-28].
  9. mgr Teresa Papis: Historia szkoły - Gościcino. Samorządowa Szkoła Podstawowa w Gościcinie. [dostęp 2017-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)].
  10. Bogusław Breza: Nieco o kółkach rolniczych. Miesięcznik Samorządowy Gminy Wejherowo, 2006, 10 (2006) s. 15. [dostęp 2017-02-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)].
  11. ul. Cezarego Klimka. infopolska.com. [dostęp 2020-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-28)].