Gnaphosa rasnitsyni

Gnaphosa rasnitsynigatunek pająka z rodziny worczakowatych. Endemit Mongolii.

Gnaphosa rasnitsyni
Marusik, 1993
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

pająki wyższe

Rodzina

worczakowate

Rodzaj

Gnaphosa

Gatunek

Gnaphosa rasnitsyni

Synonimy
  • Gnaphosa ustyuzhanini Fomichev, Marusik et Omelko, 2013

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1993 roku przez Jurija Marusika na łamach „Arthropoda Selecta[1][2]. Jako lokalizację typową wskazano Bachar na północ od Cecen-Ula w ajmaku bajanchongorskim w Mongolii. Epitet gatunkowy nadano na cześć Aleksandra Rasnicyna, który odłowił holotyp[1]. W 2013 roku opisany został przez Jurija Marusika, Aleksandra Fomiczewa i Michaiła Omełkę pod nazwą Gnaphosa ustyuzhanini; jako miejsce typowe wskazano pasmo Arszantyn nuuru w ajmaku kobdoskim, a epitet gatunkowy nadano na cześć lepidopterologa Petra Ustjużanina[3]. W 2017 roku został on przez Marusika i Fomiczewa zsynonimizowany z G. rasnitsyni[4].

G. rasnitsyni tworzy grupę spokrewnionych gatunków z G. esyunini, G. khovdensis i G. serzonshteini[4].

Morfologia

edytuj

Samica osiąga od 13,5 do 17,5 mm długości ciała przy karapaksie długości od 6,7 do 7 mm i szerokości od 4,8 do 5 mm[1], a samiec 9 mm długości ciała przy karapaksie długości 5 mm i szerokości 3,7 mm[3]. Ubarwienie karapaksu jest jasnobrązowe u samicy[1], a brązowe u samca[3]. Przynajmniej u samca szczękoczułki są ciemnobrązowe, warga dolna, szczęki i sternum brązowe, a odnóża jasnobrązowe[3]. U samicy opistosoma (odwłok) jest szarobrązowa[1], a u samca szara[3]. Genitalia samicy odznaczają się sercowatym dołkiem płytki płciowej[4], zaokrąglonymi jej bocznymi krawędziami[1] i tak długą jak szeroką kieszonką jej trzonka oraz wulwą o poziomo rozciągniętych zbiornikach nasiennych i ku przodowi przesuniętych przewodach zapłodnieniowych[4]. Nogogłaszczki samca mają apofizę goleni krótszą niż połowa jej długości, lekko zakrzywioną, w odsiebnej połowie trójkątną z ostrym zakończeniem, apofyzę medialną dużą i w górnej części spłaszczoną oraz embolus o piłkowanej przednio-bocznej części błoniastej, bardzo drobnym ząbku u podstawy[3] i pozbawiony dużego, skierowanego przednio-bocznie kolca[4].

Ekologia i występowanie

edytuj

Pająk ten zasiedla górskie stepy o kamienistym podłożu. Znajdywany jest głównie pod kamieniami na rzędnych od 1560 do 2600 m n.p.m.[4][3]

Gatunek palearktyczny, endemiczny dla Mongolii, znany z ajmaków bajanchongorskiego, kobdoskiego i centralnego[5][4].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Yuri M. Marusik. Three new wandering spider species (Aranei Lycosidae Gnaphosidae) from Mongolia. „Arthropoda Selecta”. 2 (1), s. 77-81, 1993. 
  2. Gnaphosa rasnitsyni Marusik, 1993. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2024-01-22].
  3. a b c d e f g Alexander A. Fomichev, Yuri M. Marusik, Mikhail M. Omelko. A new species of Gnaphosa Latreille, 1804 (Aranei: Gnaphosidae) from western Mongolia. „Arthropoda Selecta”. 22 (2), s. 153-156, 2013. 
  4. a b c d e f g Alexander A. Fomichev, Yuri M. Marusik. A survey of East Palaearctic Gnaphosidae (Araneae). 8. New data on Berlandina and Gnaphosa from Mongolia. „Zootaxa”. 4258 (1), s. 69-80, 2017b. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4258.1.5. 
  5. Yuri M. Marusik, Mikhail M. Omelko. A survey of East Palaearctic Gnaphosidae (Araneae). 3. On new and poorly known Gnaphosa Latreille, 1804. „Zootaxa”. 3894 (1), s. 10-32, 2014. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.3894.1.4.