Red Bull Global Rallycross

Red Bull Global Rallycross, w skrócie Red Bull GRC, poprzednio Global RallyCross ChampionshipGRC[potrzebny przypis] − seria Rallycrossowa rozgrywana na terenie Stanów Zjednoczonych. Powstała ona w 2011 roku i od razu odniosła spory sukces komercyjny. Startują w niej samochody kategorii Rallycross SuperCars. Areną zmagań są zwykle asfaltowo-szutrowe tory przygotowane na torach owalnych, stadionach oraz w centrach miast. W maju 2018 roku seria została rozwiązana ze względu na problemy organizacyjne oraz finansowe.

Red Bull Global Rallycross
ilustracja
2015
Państwo

Stany Zjednoczone

Oficjalny skrót

GRC

Dyscyplina

rallycross

Organizator rozgrywek

Global Rallycross Management

Data założenia

2011

Założyciel

Global Rallycross Management

Partner TV

ESPN

Sponsor tytularny

Red Bull

Strona internetowa

Historia

edytuj

Pierwszy wyścig rallycrossowy rozegrano 4 lutego 1967 roku na Angielskim torze Lydden Circuit.

Dyscyplina ta w Stanach Zjednoczonych zadebiutowała w 2010 roku podczas 16 igrzysk X Games rozgrywanych w Los Angeles. Zawody zyskały dużą popularność wśród kibiców. W tym samym roku rozegrano także 3 rundy pokazowe na torze New Jersey Motorsports Park. W 2011 Global RallyCross Management zorganizowało pierwszy sezon składający się z 3 rund. Mistrzem został Amerykański kierowca, Tanner Foust. W 2013 seria po raz pierwszy opuściła Stany Zjednoczone. W ramach X Games zaplanowano wyścigi w Brazylii, Hiszpanii i Niemczech. Ostatecznie, z powodu opadów deszczu runda w Hiszpanii została odwołana, a zamiast niej zorganizowano drugi wyścig w Niemczech. Z powodu problemów organizacyjnych seria została rozwiązana w maju 2018 roku[1]. Organizatorzy zapowiedzieli powrót w odmienionej formie, jednakże nie wskazali konkretnej daty.

Format

edytuj

Kwalifikacje

edytuj

Kwalifikacje trwają godzinę. Zawodnicy podzieleni są na małe grupy, w których wyjeżdżają na dziesięciominutowe sesje. O kolejności startowej do wyścigów półfinałowych decyduje średnia prędkość okrążenia kierowcy.

Wyścigi

edytuj

Weekend rozpoczyna się od wyścigów półfinałowych. W zależności od ilości zgłoszonych zawodników organizowane są trzy lub cztery wyścigi półfinałowe. Zwykle startuje w nich czterech lub pięciu zawodników, a dystans wyścigu wynosi sześć okrążeń. Dwóch pierwszych kierowców w półfinale awansuje do finału. Zwycięzca otrzymuje dodatkowo punkt do klasyfikacji generalnej. Kierowcy, którzy nie zakwalifikowali się do finału w wyścigach półfinałowych, biorą udział w wyścigu ostatniej szansy. Rozgrywany jest on na dystansie 4 okrążeń, a dwóch najlepszych zawodników awansuje do finału. W finale startuje zwykle ośmiu lub dziesięciu zawodników. Mają oni do pokonania 10 okrążeń. Najszybszy kierowca w poprzedniej sesji otrzymuje na starcie miejsce po wewnętrznej do pierwszego zakrętu.

Zasady

edytuj

Przed startem kierowcom pokazywana jest tablica na 30 sekund, a także na 10 sekund przed startem informująca ich o czasie pozostałym do startu. Następnie zapala się kolejno 5 czerwonych świateł, po czym gasną, a po chwili zapalają się zielone światła dając zawodnikom sygnał do startu.

Joker Lap

edytuj

Na każdym torze znajduje się tzw. Joker Lap. Jest to alternatywny fragment toru, przeważnie skrót. W każdym wyścigu zawodnik musi pojechać raz alternatywną trasą. Jego decyzją jest, kiedy to uczyni. Jest to element, który ma wprowadzić nieco taktyki do wyścigów, wykorzystywany także w Europejskim rallycrossie.

Penalty Box

edytuj

Penalty Box został wprowadzony do Global RallyCross w 2013. Jest to 50 metrowej długości pas obok toru, gdzie kierowcy zjeżdżają na karę w trakcie wyścigu, przeważnie za falstart. Przed jego wprowadzeniem w przypadku falstartu wyścig był przerywany, a kierowca, który go popełnił, startował podczas wznowienia wyścigu z końca stawki.

Punktacja

edytuj

2011-2013

edytuj
Pozycja 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
Punkty 20 17 15 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1

Dodatkowo każdy zwycięzca półfinału otrzymuje 1 punkt. Zawodnik, który będzie miał najwięcej punktów na koniec sezonu, zostaje mistrzem. Poza klasyfikacją kierowców prowadzona jest także klasyfikacja producentów. W tym przypadku punktują dwa najwyżej sklasyfikowane samochody danego producenta.

2014 -

edytuj
Pozycja 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Punkty 50 45 40 35 30 25 20 15 10 5

Pozostali uczestnicy finału dostają jeden punkt. Dodatkowe punkty przyznawane są za pozycje w drugich i trzecich biegach eliminacyjnych, za pierwsze miejsce 3 punkty, za drugie 2, a pozostali kierowcy otrzymują po jednym punkcie.

Tory wykorzystywane w Global Rallycross mają od 0,5 mili do 1 mili długości (0,8 km – 1,6 km). Ich nawierzchnia jest asfaltowo-szutrowa. Pola startowe zawsze znajdują się na części asfaltowej. Często w budowie tras wykorzystywane są rampy oraz hopy, na których samochody wyskakują w powietrze. Na niektórych obiektach zawodnicy wykonują dwudziestometrowe skoki. Łatwość w przygotowaniu trasy sprawia, że rundy odbywają się w wielu rozmaitych miejscach, jak tory owalne, centra miast, stadiony piłkarskie.

Samochody

edytuj

Samochody startujące w GRC oparte są na modelach produkowanych seryjnie. Regulamin zezwala jednak na spore modyfikacje zawieszenia i silnika. Pojemność silników ograniczona jest do 2 litrów. Samochody osiągają 600 KM, a od 0 do 96 km/h przyśpieszają w czasie 1,9 sekundy. Auta nie mają elektronicznej kontroli trakcji.

Kierowcy

edytuj
 
Tanner Foust – dwukrotny mistrz GRC

Większość zawodników startujących w Global RallyCross miało już w przeszłości kontakt z motosportem. Są to przeważnie kierowcy rajdowi i wyścigowi. Seria ta przyciąga jednak także wielu zawodników ze sportów ekstremalnych, takich jak motocross, BMX, czy skatebording. W 2013 roku wprowadzono także Samochód Gwiazd. Jest on przeznaczony dla wybranego przez organizatora zawodnika. Przy jego doborze brane pod uwagę są takie czynniki jak osiągnięcia sportowe czy narodowość.

Zespoły

edytuj

Większość zespołów startujących w GRC ma za sobą starty w WRC, Rally America lub w Europejskim rallycrossie. Zespół składa się z inżyniera, który podejmuje decyzję o ustawieniu samochodu i strategii, mechaników pracujących przy samochodzie oraz technika silnika, zajmującego się silnikiem.

Relacje

edytuj

Seria ma zapewnioną relację przez telewizję ESPN. Wyścigi pokazywane są na programach ESPN i ESPN2, a w internecie dostępne są na stronie ESPN3.com.

Mistrzowie

edytuj

SuperCars

Sezon Kierowca Zespół
2011   Tanner Foust Olsbergs MSE Ford Racing
2012   Tanner Foust Olsbergs MSE Ford Racing
2013   Toomas Heikkinen Olsbergs MSE Ford Racing
2014   Joni Wiman Olsbergs MSE Ford Racing
2015   Scott Speed Volkswagen Andretti Rallycross
2016   Scott Speed Volkswagen Andretti Rallycross
2017   Scott Speed Volkswagen Andretti Rallycross

GRC Lites

Sezon Kierowca Zespół
2013   Joni Wiman Red Bull
2014   Mitchel deJong Red Bull
2015   Olivier Eriksson Olsbergs MSE Ford Racing
2016   Cabot Bigham Red Bull
2017   Cyril Raymond Red Bull

GRC Lites

edytuj

W 2013 stworzono także serię juniorską GRC Lites. Kierowcy ścigają się na takich samych zasadach, jak w Global RallyCross. Zawody towarzyszą Amerykańskim rundą Global RallyCross. Kierowcy ścigają się Fordami Fiestami przygotowanymi przez OlsbergsMSE.

Dane techniczne

edytuj
  • Pojemność silnika: 2,4 litra, przygotowany przez Mountune/Olsbergs
  • Wał korbowy: Kuty ze stali
  • tłoki: kute
  • Moc: 310 KM przy 298 Nm
  • Maksymalny moment obrotowy: 895 Nm
  • Skrzynia biegów: Sadev BV5 4×4 Central Transaxle, sekwencyjna, sześć biegów do przodu, jeden do tyłu
  • Układ hamulcowy: Alcon, 4-tłoczkowe zaciski, tarcza o średnicy 330 mm.
  • Hamulec ręczny: Sadev WRC
  • Amortyzatory: Őhlins TTX44 z progresywnym systemem amortyzacji
  • Koła: Motegi Racing

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Red Bull Global Rallycross Championship collapses #WeAreRallycross, „GlobalRallycross - Rallycross Championship Site #WeAreRallycross”, 8 maja 2018 [dostęp 2018-10-08] (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj