Glinik lulkarz (Corizus hyoscyami) – gatunek owada z rzędu pluskwiaków, należący do pluskwiaków różnoskrzydłych, nadrodziny wtykokształtnych, rodziny wysysowatych. Jedyny polski przedstawiciel rodzaju Glinik (Corizus). Polska i łacińska nazwa gatunkowa pochodzi od jednej z roślin żywicielskich: lulka czarnego (Hyoscyamus niger).

Glinik lulkarz
Corizus hyoscyami
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

pluskwiaki różnoskrzydłe

Nadrodzina

wtykokształtne

Rodzina

wysysowate

Rodzaj

Corizus

Gatunek

glinik lulkarz

Budowa ciała

edytuj

Pluskwiak ten ma ciało kontrastowo ubarwione: czerwone w czarne plamy, długości 8-11 mm. Głowa w obrysie trójkątna zaopatrzona w czarne (z żółtobrązowym pasem) czułki. Przedplecze trapezoidalne. Tarczka trójkątna. Odnóża czarne z jaśniejszymi smugami. Z powodu zbliżonego ubarwienia często mylony z innymi czarno-czerwonymi pluskwiakami w tym z kowalem bezskrzydłym.

Tryb życia

edytuj

Glinik występuje najczęściej pojedynczo na łąkach i brzegach lasów. Występuje głównie na roślinach z kladu astrowych, ale wykazuje go się też roślin różowych. Samica składa jaja w czerwcu i lipcu, a larwy wykluwają się w sierpniu. Zimują owady dorosłe.

Występowanie

edytuj

Gatunek transpalearktyczny, w Polsce pospolity w całym kraju.

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Barbara Lis, Adam Storiński, Jerzy A. Lis: Heteroptera Poloniae 1: Coreoidea. Bytom: Zakład Poligraficzno-Wydawniczy "Plik", 2008, s. 77-130.
  • Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000, s. 114. ISBN 83-7073-132-5.