Glińsk
Glińsk (niem. Leimnitz) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie świebodzińskim, w gminie Świebodzin.
| wieś | |
 Pałac w Glińsku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
518 |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
66-200[2] |
| Tablice rejestracyjne |
FSW |
| SIMC |
0914941 |
Położenie na mapie gminy Świebodzin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świebodzińskiego  | |
 52°18′16″N 15°33′10″E/52,304444 15,552778[1]
| |
Historia
edytuj
Wieś wzmiankowana w 1236 roku. Od 1388 roku Glińsk staje się posiadłością cystersów z Paradyża. Od 1686 roku we wsi miały miejsce liczne skargi protestanckich mieszkańców na brak wolności religijnych, za którymi stały władze klasztorne w Paradyżu. W XIX wieku wieś staje się lokalnym centrum wydobycia węgla brunatnego, większość urobku była wykorzystywana w zakładach przemysłowych w pobliskim Świebodzinie[3].
Latem 1981 we wsi wybuchł konflikt pomiędzy rolnikami indywidualnymi (częściowo z NSZZ RI Solidarność), a pracownikami PGR Świebodzin o ziemię, która miała być zwracana w myśl porozumienia rzeszowskiego. Szefem protestujących rolników został Kazimierz Hukiewicz z Rusinowa (prezes powołanego wówczas Regionalnego Komitetu Akcji Protestacyjnej Rolników Indywidualnych). Na polach pod Glińskiem doszło do wzajemnego taranowania się traktorami oraz obsypywania wapnem z rozrzutników[4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Zabytki
edytujDo wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:
- zespół kościelny:
- kościół filialny pod wezwaniem św. Józefa, wzniesiony w XV-XVI wieku, przebudowany w stylu neogotyckim w latach 1876-83
- kaplica grobowa rodu Magdeburg, obecnie kostnica, z połowy XIX wieku
- cmentarz kościelny
- ogrodzenie z bramą, murowane, z XVI wieku, XIX wieku
inne zabytki:
- pałac eklektyczny z 1925 roku, wzniesiony na fundamentach starszego z połowy XIX wieku[6].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33189
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 301 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Wojciech Strzyżewski (red.), Dzieje Świebodzina, Świebodzin: Muzeum Regionalne w Świebodzinie, 2007, s. 475-477, ISBN 83-922814-3-8, OCLC 173258419 [dostęp 2020-09-26].
- ↑ A.W.K., Konflikt w Świebodzinie, w: Słowo Powszechne, 8.9.1981, s.2
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 74. [dostęp 2013-02-19].
- ↑ Stanisław Kowalski: Zabytki architektury województwa lubuskiego. Zielona Góra: Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, 2010, s. 100. ISBN 978-83-931526-0-5.