Giovanni Maria Padovano
Giovanni Maria Padovano, właściwie Gian Maria Mosca (ur. 1493 w Padwie, zm. 1574 w Krakowie) – włoski rzeźbiarz.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
włoska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
W latach 1507–1512 uczył się w warsztatach rzeźbiarskich i złotniczych w Padwie. Zajmował się głównie małą rzeźbą, grupami figuralnymi oraz płaskorzeźbami. Główną pracą, z tego okresu, jest płaskorzeźba marmurowa Cud ze szklanką. W płaskorzeźbie tej widać jeszcze wpływ braci Lombardo, choć artysta zrywa już z izokefalizmem.
Do Polski przybył w 1532 na zaproszenie króla Zygmunta Starego, aby wykonać medale rodziny królewskiej[1]. Medale przedstawiały Zygmunta Starego, królową Bonę, królewicza Zygmunta Augusta i królewnę Izabelę.
Na początku pobytu w Polsce zatrudnił się w warsztacie Berreciego. W roku 1533 rozpoczął samodzielną działalność. Do jego współpracowników należeli Giovanni Cini, Hieronim Canavesi i Jan Michałowicz z Urzędowa.
W roku 1536 Padowano ukończył marmurowe cyborium dla katedry krakowskiej[2].
W roku 1540 wykonał nagrobek dla biskupa Stanisława Oleśnickiego dla katedry poznańskiej[3].
Pracował na Wawelu przy Kaplicy Zygmuntowskiej. Wykonał nagrobki żon Zygmunta Augusta[4]. W latach 1545–1547 wykonał, na zamówienie królowej Bony, nagrobek arcybiskupa Piotra Gamrata. W 1552–1554 zaprojektował cyborium dla kościoła Mariackiego[5].
W roku 1554 wykonał nagrobek prymasa Mikołaja Dzierzgowskiego do katedry gnieźnieńskiej. Przy tym nagrobku współpracował z nim prawdopodobnie Hieronim Canavesi.
Pierwszym sygnowanym dziełem Padowana jest nagrobek rotmistrza Jana Kamienieckiego z roku 1560 w kościele Franciszkanów w Krośnie.
Największy pomnik dłuta Padovano stanął w katedrze tarnowskiej. Nagrobek początkowo przeznaczony był dla hetmana Jana Tarnowskiego. Prace zostały rozpoczęte w 1561 roku. Po przedwczesnej śmierci Jana Krzysztofa Tarnowskiego został w roku 1567 przerobiony na nagrobek piętrowy.
W latach 1571–1574 wykonuje przebudowę nagrobka Zygmunta Starego na podwójny. Dolna nisza zostaje przeznaczona na nagrobek Zygmunta Augusta.
Padowano zajmował się również twórczością architektoniczną. W 1558-1559 wykonał projekt schodów i loggie dla odbudowanych po pożarze krakowskich Sukiennic. W 1567 roku projektował pałac biskupa Samuela Maciejowskiego na Prądniku w Krakowie. Pracował w królewskim zamku w Niepołomicach. Dostarczał kamieniarkę okienną i drzwiową dla Wawelu.
Przypisuje mu się także autorstwo trójstrefowej attyki, wieńczącej ratusz w Sandomierzu.
Przypisy
edytuj- ↑ Do dzisiaj zachował się jedynie komplet medali należący do książęcej rodziny d'Este i znajduje się w Galerii Estense w Modenie
- ↑ Nie zachowało się
- ↑ Nie zachowany
- ↑ Nie zachowane. O ich okazałości mogą świadczyć tylko ceny i wymiary sprowadzonych marmurów.
- ↑ Cyborium zachowało się w stanie niezmienionym, tylko w okresie baroku dodano szczyt
Bibliografia
edytuj- Helena Kozakiewiczowa Renesans w Polsce. Jan Maria Mosca zwany Padovano, Warszawa 1983, ISBN 83-213-3042-8