Giorgia Meloni
Giorgia Meloni (ur. 15 stycznia 1977 w Rzymie) – włoska polityk, dziennikarka, od 2008 do 2011 minister do spraw młodzieży, przewodnicząca partii Bracia Włosi oraz Partii Europejskich Konserwatystów i Reformatorów, od 2022 premier Włoch.
.jpg) Giorgia Meloni (2023) | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1977 |
|---|---|
| Premier Włoch | |
| Okres |
od 22 października 2022 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Minister ds. młodzieży Włoch | |
| Okres |
od 8 maja 2008 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| |
Życiorys
edytujUrodziła się i spędziła dzieciństwo w rzymskiej dzielnicy Garbatella. Uzyskała wykształcenie średnie. W młodości pracowała m.in. jako barmanka[1]. W wieku 15 lat założyła stowarzyszenie młodzieżowe Gli Antenati, które przeciwstawiało się reformie szkolnictwa proponowanej przez minister Rosę Russo Iervolino. W 1996 wybrano ją głównym reprezentantem organizacji Azione Studentesca, ruchu wspierającego Sojusz Narodowy na forum stowarzyszeń młodzieżowych. Była autorką inicjatyw zmierzających do otwierania szkół w godzinach popołudniowych i darmowego wypożyczania podręczników. W 1998 została wybrana na radną prowincji Rzym z ramienia Sojuszu Narodowego, pełniła tę funkcję do 2002. W 2000 weszła w skład zarządu Azione Giovani, a dwa lata później podczas kongresu w Viterbo stanęła na czele tej organizacji.
W 2006 została wybrana na posłankę do Izby Deputowanych XV kadencji z listy Sojuszu Narodowego. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej tej izby parlamentu, stając się wówczas najmłodszą osobą powołaną na to stanowisko w historii Włoch. W przedterminowych wyborach w 2008 uzyskała mandat na XVI kadencję z ramienia Ludu Wolności. W maju tego samego roku mianowano ją ministrem do spraw młodzieży w czwartym rządzie Silvia Berlusconiego. Stanowisko to zajmowała do listopada 2011.
W 2012 współtworzyła partię Bracia Włosi – Centroprawica Narodowa, z jej ramienia w 2013 ponownie wybrana do Izby Deputowanych na XVII kadencję[2]. W latach 2012–2013 była jedną z trzech współprzewodniczących, a w 2014 została przewodniczącą partii[3].
W 2018 i 2022 utrzymywała mandat posłanki, wygrywając w okręgu większościowym[4][5]. We wrześniu 2020 została również przewodniczącą Partii Europejskich Konserwatystów i Reformatorów[6].
W wyniku przedterminowych wyborów parlamentarnych w 2022 większość w obu izbach XIX kadencji uzyskała centroprawicowa koalicja, tworzona głównie przez FdI, Ligę i Forza Italia. Bracia Włosi stali się największym parlamentarnym ugrupowaniem[7][8]. Ugrupowania te uzgodniły powołanie nowego rządu, wskazując Giorgię Meloni jako kandydatkę na premiera. 21 października 2022 prezydent Sergio Mattarella powierzył jej misję utworzenia gabinetu. Jeszcze tego samego dnia liderka FdI przedstawiła listę kandydatów na członków rządu[9]. Następnego dnia prezydent dokonał zaprzysiężenia wicepremierów i ministrów, a nowy gabinet rozpoczął funkcjonowanie[10]. Giorgia Meloni stała się pierwszą w historii kobietą na stanowisku premiera Włoch[11].
Poglądy polityczne
edytujZadeklarowała się jako przeciwniczka nielegalnej imigracji, małżeństw osób tej samej płci i adopcji dzieci przez takie pary, podkreślała swoje przywiązanie do chrześcijańskich i rodzinnych wartości, określiła aborcję jako porażkę[12][13]. Opowiedziała się za członkostwem Włoch w NATO i Unii Europejskiej, a także pozostaniem państwa w strefie euro, krytykowała jednocześnie nadmierną jej zdaniem biurokrację w UE[13][14].
W 2018 określiła Benita Mussoliniego jako „skomplikowaną postać”[15], w 2022 powiedziała, że „faszyzm ogranicza się do historii”[16]. W 2022 wskazała na wspólne wartości i doświadczenia jej ugrupowania z Likudem, brytyjską Partią Konserwatywną i amerykańską Partią Republikańską[13].
Przed rozpoczęciem rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 opowiadała się za polepszeniem relacji włosko-rosyjskich, jednak w kampanii wyborczej w 2022 zobowiązała się do kontynuacji i niezmniejszania pomocy wojskowej dla Ukrainy oraz działań na rzecz wzmacniania pozycji międzynarodowej tego państwa[17][18].
Życie prywatne
edytujJej partnerem życiowym do 2023[19] był dziennikarz Andrea Giambruno, z którym ma córkę[20]. Jej szwagrem został polityk Francesco Lollobrigida[21].
Przypisy
edytuj- ↑ Monica Guerzoni, Giorgia Meloni: «Io militante ventennee i Lego con la figlia di Fiorello» [online], corriere.it, 17 stycznia 2023 [dostęp 2023-02-21] (wł.).
- ↑ Giorgia Meloni [online], camera.it [dostęp 2022-09-01] (wł.).
- ↑ Biografia, giorgiameloni.it [zarchiwizowane 2017-07-18] (wł.).
- ↑ Elezioni Politiche, Giorgia Meloni primo eletto a Latina: assegnato il collegio della Camera [online], latinaquotidiano.it, 5 marca 2018 [dostęp 2018-03-05] (wł.).
- ↑ Ecco i 147 eletti alla Camera con l'uninominale [online], huffingtonpost.it, 26 września 2022 [dostęp 2022-09-26] (wł.).
- ↑ Giorgia Meloni eletta presidente dei Conservatori e riformisti europei [online], repubblica.it, 29 września 2020 [dostęp 2020-09-29] (wł.).
- ↑ Elezioni: centrodestra al 43,8 per cento alla Camera, 44 per cento al Senato [online], agenzianova.com, 26 września 2022 [dostęp 2022-10-22] (wł.).
- ↑ Tutti gli eletti in Parlamento, partito per partito [online], pagellapolitica.it, 29 września 2022 [dostęp 2022-10-22] (wł.).
- ↑ Governo: da Mattarella l'incarico a Meloni, presentata la lista dei ministri [online], ansa.it, 21 października 2022 [dostęp 2022-10-22] (wł.).
- ↑ Cerimonia di giuramento del Governo Meloni [online], quirinale.it, 22 października 2022 [dostęp 2022-10-22] (wł.).
- ↑ Hannah Roberts, Giorgia Meloni pierwszą kobietą na stanowisku premiera Włoch [online], onet.pl, 21 października 2022 [dostęp 2022-10-22].
- ↑ Angela Giuffrida, 'She’s very charismatic': could Giorgia Meloni become Italy’s first far-right leader since Mussolini? [online], theguardian.com, 24 lipca 2022 [dostęp 2022-09-01] (ang.).
- ↑ a b c Italian far-right leader rejects links to Fascism, touts ‘shared values’ with Likud [online], timesofisrael.com, 10 sierpnia 2022 [dostęp 2022-09-01] (ang.).
- ↑ Frances D’Emilio, Italy’s far-right Meloni on vote: I’m no danger to democracy [online], apnews.com, 10 sierpnia 2022 [dostęp 2022-09-01] (ang.).
- ↑ Paulina Pacuła, Skrajna prawica przejmie rządy we Włoszech? Giorgia Meloni twierdzi, że nie zagrozi demokracji [online], oko.press, 13 sierpnia 2022 [dostęp 2022-09-01].
- ↑ Berlusconi planuje powrót do polityki. Chce „wszystkich uszczęśliwić” [online], wprost.pl, 10 sierpnia 2022 [dostęp 2022-09-01].
- ↑ Ashleigh Furlong, Italy’s Meloni: Right-wing government is 'nothing to fear' [online], politico.eu, 23 lipca 2022 [dostęp 2022-09-01] (ang.).
- ↑ Meloni says coherent foreign stance, no lessons from Letta [online], ansa.it, 10 sierpnia 2022 [dostęp 2022-09-01] (ang.).
- ↑ Giorgia Meloni rozstała się z partnerem, wcześniej stracił on program w TV [online], rp.pl, 25 października 2023 [dostęp 2024-02-02].
- ↑ Tomasz Dereszyński, Giorgia Meloni ma szansę zostać pierwszą kobietą na stanowisku premiera Włoch. Kim jest Giorgia Meloni? [online], gazetakrakowska.pl, 25 września 2022 [dostęp 2022-09-26].
- ↑ Francesco Lollobrigida moglie, chi è Arianna Meloni [online], tag24.it, 30 września 2022 [dostęp 2023-02-21] (wł.).
Bibliografia
edytuj- Biografia di Giorgia Meloni, governo.it [zarchiwizowane 2011-06-22] (wł.).
- Giorgia Meloni [online], camera.it [dostęp 2022-09-01] (wł.).