Gimzo (hebr. גִמזוֹ) – religijny moszaw położony w samorządzie regionu Chewel Modi’in, w Dystrykcie Centralnym, w Izraelu.

Gimzo
‏גִמזוֹ‎
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Centralny

Wysokość

160 m n.p.m.

Populacja (2006)
• liczba ludności


853

Nr kierunkowy

+972 3

Kod pocztowy

73130

Położenie na mapie Dystryktu Centralnego
Mapa konturowa Dystryktu Centralnego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Gimzo”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Gimzo”
Ziemia31°55′31″N 34°56′30″E/31,925278 34,941667
Strona internetowa

Leży w Szefeli, w otoczeniu miast Ramla i Modi’in-Makkabbim-Re’ut, oraz moszawów Achisamach, Kefar Danijjel i Kefar Szemu’el, na południowo-zachodniej krawędzi Lasu Bet Shemen.

Historia

edytuj

Pierwsze wzmianki o Gimzo pochodzą z 740 p.n.e. Biblia wspomina, że w tym czasie obszar Gimzo został zajęty przez Filistynów[1]. Uważa się, że nazwa „Gimzo” pochodzi od owocu drzewa sykamory, zwanego „Gomez”. Drzewa to obficie rosną w tej okolicy. Według tekstów biblijnych, w czasach królów żydowskich sykamory były uznawane na równi z cedrami za piękne i chwalebne drzewa[2]. Żydowska osada została prawdopodobnie zniszczona podczas powstania Bar Kochby około 132-135 roku. W 364 zniszczeń dopełniło trzęsienie ziemi, zmuszając pozostałych Żydów do opuszczenia zrujnowanej wioski[3].

 
Pomnik bohaterów z Hagany

Jest trudno ustalić datę założenia arabskiej wioski Jamzo, która w okresie panowania osmańskiego powstała w tym miejscu. Jej mieszkańcy uciekli podczas wojny o niepodległość w 1948. Izraelscy żołnierze zajęli wioskę 10 lipca 1948 i skutecznie bronili swoich pozycji przed nacierającym jordańskim Legionem Arabskim[4].

Współczesny moszaw został założony 28 lutego 1950 przez żydowskich imigrantów z Węgier. Była to grupa chasydów, która nazywała się Etz Chaim (pol. Drzewo Życia). Następnie, w 1951 osiedlili się tutaj imigranci z Maroka, a w 1977 przybyło kolejnych 12 rodzin żydowskich[3].

Kultura i sport

edytuj

W moszawie jest ośrodek kultury, boisko do piłki nożnej oraz korty tenisowe.

Gospodarka

edytuj

Gospodarka moszawu opiera się na intensywnym rolnictwie i sadownictwie.

Firma Shesh Moshzar produkuje różnorodne judaika[5].

Komunikacja

edytuj

Na zachód od moszawu przebiegają autostrada nr 1 i autostrada nr 6, brak jednak bezpośredniego wjazdu na nie. Z moszawu prowadzi na północ droga nr 4314, którą dojeżdża się do moszawu Kefar Danijjel oraz dróg nr 443   i nr 444  .

Przypisy

edytuj
  1. Zobacz: 2 Księga Kronik 28:18.
  2. Zobacz: 2 Księga Kronik 1:15.
  3. a b Moshav Gimzo: Moshav Gimzo. [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 listopada 2007)]. (ang.).
  4. Association for the Reconstruction of Emwas: List of Palestinian Localities destroyed after the creation of the State of Israel (1948). [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 października 2008)]. (ang.).
  5. Shesh Moshzar: Shesh Moshzar. [dostęp 2008-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 marca 2008)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj