Gilles Müller

Gilles Müller (ur. 9 maja 1983 w Luksemburgu) – luksemburski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).

Gilles Müller

Państwo	Luksemburg
Data i miejsce urodzenia	9 maja 1983 Luksemburg
Wzrost	193 cm
Gra	leworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2001
Zakończenie kariery	2018
Trener	Benjamin Balleret, Alexandre Lisiecki
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2
Najwyżej w rankingu	21 (31 lipca 2017)
Australian Open	4R (2015)
Roland Garros	2R (2012, 2015)
Wimbledon	QF (2017)
US Open	QF (2008)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	74 (1 maja 2017)
Australian Open	2R (2016, 2017)
Roland Garros	1R (2005, 2006, 2013, 2015, 2016)
Wimbledon	2R (2014, 2015)
US Open	2R (2015, 2016)
Dorobek medalowy
Reprezentacja Luksemburg Igrzyska małych państw Europy złoto Valletta 2003 gra pojedyncza złoto Valletta 2003 gra podwójna

Kariera tenisowa

Grając jeszcze jako junior Müller w 2001 roku wygrał juniorską edycję wielkoszlemowego US Open, pokonując w finale Jimmy’ego Wanga. W tym samym roku osiągnął również finał juniorskiego Wimbledonu, a sezon zakończył na szczycie rankingu wśród juniorów. Tegoż samego roku rozpoczął karierę zawodową.

W grze pojedynczej do największych osiągnięć Müllera zalicza się awans do ćwierćfinałów US Open 2008 i Wimbledonu 2017. W zawodach rangi ATP World Tour Müller wygrał 2 turnieje z ośmiu rozegranych finałów.

W grze podwójnej Müller osiągnął 2 finały turniejów ATP World Tour.

W roku 2000 Müller zadebiutował w reprezentacji Luksemburga w Pucharze Davisa. Rozegrał dla zespołu 73 mecze (singel i debel), z których 56 wygrał.

Müller ma w swoim dorobku 2 złote medale igrzysk małych państw Europy. W 2003 roku na Malcie zdobył je w grze pojedynczej i grze podwójnej. W deblu startował razem z Mikiem Scheidweilerem.

W 2012 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie w konkurencji gry pojedynczej. Doszedł do 2. rundy, w której poniósł porażkę z Denisem Istominem. Podczas turnieju w Rio de Janeiro (2016) awansował do 3. rundy gry pojedynczej, w której został wyeliminowany przez Roberta Bautistę-Aguta.

W 2018 roku ogłosił zakończenie kariery zawodowej.

W rankingu gry pojedynczej Müller najwyżej był na 21. miejscu (31 lipca 2017), a w klasyfikacji gry podwójnej na 74. pozycji (1 maja 2017).

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	22 sierpnia 2004	Waszyngton	Twarda	Lleyton Hewitt	3:6, 4:6
Finalista	2.	31 lipca 2005	Los Angeles	Twarda	Andre Agassi	4:6, 5:7
Finalista	3.	22 lipca 2012	Atlanta	Twarda	Andy Roddick	6:1, 6:7(2), 2:6
Finalista	4.	13 czerwca 2016	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Nicolas Mahut	4:6, 4:6
Finalista	5.	17 lipca 2016	Newport	Trawiasta	Ivo Karlović	7:6(2), 6:7(5), 6:7(12)
Zwycięzca	1.	14 stycznia 2017	Sydney	Twarda	Daniel Evans	7:6(5), 6:2
Finalista	6.	7 maja 2017	Estoril	Ceglana	Pablo Carreño-Busta	2:6, 6:7(5)
Zwycięzca	2.	18 czerwca 2017	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Ivo Karlović	7:6(5), 7:6(4)

Gra podwójna (0–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	2 sierpnia 2015	Atlanta	Twarda	Colin Fleming	Bob Bryan Mike Bryan	6:4, 6:7(2), 4–10
Finalista	2.	8 stycznia 2017	Brisbane	Twarda	Sam Querrey	Thanasi Kokkinakis Jordan Thompson	6:7(7), 4:6

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-06-26]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-06-26]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-06-26]  (ang.).