Gil Scott-Heron

amerykański muzyk i poeta

Gil Scott-Heron (właściwie Gilbert Scott-Heron, ur. 1 kwietnia 1949 w Chicago[1], zm. 27 maja 2011 w Nowym Jorku[2][3]) – amerykański muzyk i poeta.

Gil Scott Heron
Ilustracja
Gil Scott-Heron w 2010
Imię i nazwisko

Gilbert Scott-Heron

Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1949
Chicago

Data i miejsce śmierci

27 maja 2011
Nowy Jork

Gatunki

jazz, funk

Zawód

muzyk, poeta

Wydawnictwo

XL

Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Znany jest najlepiej ze swojego dorobku z końca lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Występował wtedy z zaangażowanymi politycznie melorecytacjami, od drugiej płyty (Pieces of Man) jego muzyka zaczęła być coraz bardziej zaaranżowana i melodyjna. W swoich tekstach poruszał tematy rasizmu, wojny w Wietnamie, nierówności społecznej. W swojej muzyce łączył elementy jazzu i funka. Uważany jest za jednego z prekursorów rapu. W latach 70. zaangażowany był w działalność Czarnych Panter.

Popularność zdobył m.in. utworami: "The Revolution Will Not Be Televised", "The Bottle", "Winter in America" oraz "Lady Day And John Coltrane". Jego ojciec Gil Scott był jednym z pierwszych czarnoskórych piłkarzy w lidze angielskiej. Od 2001 do 2002 roku odbywał wyrok więzienia za posiadanie kokainy[4]. W roku 2006 przyznał się, że jest nosicielem wirusa HIV[2].

W 2021 został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame[5].

Dyskografia

edytuj
Rok Album Wytwórnia
1970 Small Talk at 125th & Lennox Flying Dutchman Records
1971 Pieces of a Man Flying Dutchman Records
1972 Free Will Flying Dutchman Records
1974 Winter in America Strata-East Records
1974 The Revolution Will Not Be Televised Flying Dutchman Records
1975 The First Minute of a New Day (Midnight Band) Arista Records
1975 From South Africa to South Carolina Arista Records
1976 It's Your World (Live) Arista Records
1977 Bridges Arista Records
1978 Secrets Arista Records
1979 The Mind of Gil Scott-Heron Arista Records
1980 1980 Arista Records
1980 Real Eyes Arista Records
1981 Reflections Arista Records
1982 Moving Target Arista Records
1984 The Best of Gil Scott-Heron Arista Records
1990 Tales of Gil Scott-Heron and His Amnesia Express Arista Records
1990 Glory: The Gil Scott-Heron Collection Arista Records
1994 Minister of Information Peak Top Records
1994 Spirits TVT Records
1998 The Gil Scott-Heron Collection Sampler: 1974-1975 TVT Records
1998 Ghetto Style Camden Records
1999 Evolution and Flashback: The Very Best of Gil Scott-Heron RCA Records
2005 Gil Scott-Heron & Brian Jackson - Messages (Anthology) Soul Brother Records
2010 I'm New Here XL Recordings
2020 We're New Again – a Reimagining by Makaya McCraven XL Recordings

Przypisy

edytuj
  1. Gil Scott-Heron na stronie allmusic.com. allmusic.com. [dostęp 2011-05-30]. (ang.).
  2. a b Gil Scott-Heron nie żyje. muzyka.interia.pl, 2011-05-28. [dostęp 2011-05-30]. (pol.).
  3. Ben Sisario: Gil Scott-Heron, Voice of Black Culture, Dies at 62. nytimes.com, 2011-05-28. [dostęp 2011-05-30]. (ang.).
  4. Paulina Wilk: Ojciec rapu uwolnił się od diabła. rp.pl, 2010-02-20. [dostęp 2011-05-30]. (pol.).
  5. Class of 2021 Inductees | Rock & Roll Hall of Fame [online], rockhall.com [dostęp 2021-10-03] (ang.).