Gerardo Diego
Gerardo Diego Cendoya (ur. 3 października 1896 w Santanderze, zm. 8 lipca 1987 w Madrycie) – hiszpański poeta, historyk literatury i muzyk, przedstawiciel Pokolenia 27.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Od 1947 członek Hiszpańskiej Akademii Królewskiej. W literaturze przedstawiciel kreacjonizmu i ultraizmu.
W młodości autor wierszy realistycznych, świadczących o umiejętności odnawiania form tradycyjnych: „El romencenode la novia” (1920) i „Versos humanos” (1925).
Stworzył zbiory poezji: „Imagen” (1922), „Manuel de espumas” (1924). W późniejszych utworach np. „Alondra de verdad” (1941), nawiązywał do barokowego gongoryzmu. Był stronnikiem generała Francisco Franco.
Bibliografia
edytuj- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
Linki zewnętrzne
edytujGerardo Diego (http://www.fundaciongerardodiego.com)
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000121474828
- VIAF: 109725237
- LCCN: n78095652
- GND: 119028360
- LIBRIS: zw9cd3lh33cd8jv
- BnF: 120206204
- SUDOC: 028353315
- NLA: 35035702
- NKC: ola2002161473
- BNE: XX849974
- NTA: 070869650
- BIBSYS: 90141739
- CiNii: DA02450314
- Open Library: OL80525A
- PLWABN: 9810589698105606
- NUKAT: n99052041
- J9U: 987007601341005171
- PTBNP: 26092
- CANTIC: a1007384x
- LNB: 000295432
- NSK: 000203933
- BLBNB: 000179541