Gawroniec (powiat świecki)
Gawroniec – (niem. Gawronitz, 1942-945 Krahbach) wieś kociewska w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie świeckim, w gminie Bukowiec w pobliżu trasy nieczynnej linii kolejowej Terespol Pomorski-Pruszcz-Złotów.
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (III 2011) |
469[2] |
| Strefa numeracyjna |
52 |
| Kod pocztowy |
86-122[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CSW |
| SIMC |
0080571 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świeckiego  | |
Położenie na mapie gminy Bukowiec  | |
 53°24′03″N 18°15′55″E/53,400833 18,265278[1]
| |
Podział administracyjny
edytujW latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 469 mieszkańców[2]. Jest czwartą co do wielkości miejscowością gminy Bukowiec.
Historia wsi
edytujW XIV i XV wieku, Gawroniec, znany również pod niemiecką nazwą Gawronitz, należał do zakonu krzyżackiego. W drugiej połowie XVI wieku miejscowość stała się wsią królewską, natomiast w XVIII wieku należała do rodziny Czapskich i posiadała statut wsi rycerskiej. Pod koniec XIX wieku, powierzchnia majątku obejmowała obszar ponad 2100 mórg gruntów ornych. Od 1884 roku właścicielem majętności była rodzina Hoffmayer.
Zespół dworski
edytujW 1884 roku, po nabyciu okolicznych gruntów, Otto Hoffmayer wybudował tu eklektyczny pałac. Piętrowy budynek z naczółkowym dachem i mieszkalnym poddaszem, został osadzony na planie wydłużonego prostokąta. W części frontowej i od strony ogrodu posiadał wydatne ryzality. W 1886 roku wybudowano magazyn zbożowy, w 1903 roku wozownię, a w 1906 – gorzelnię. W tym samym roku założono również 10,5 hektarowy park. W 1911 roku Albert Hoffmayer dobudował południową, parterową część budynku pałacowego. Do dnia dzisiejszego, oprócz pałacu i okolicznego parku, przetrwał tylko magazyn zbożowy.
Istniejący do dnia dzisiejszego park dworski jest cennym zabytkiem przyrodniczym. Ponad 100-letni drzewostan składa się z 40 gatunków drzew i krzewów ozdobnych. Do najliczniejszych rodzimych gatunków należą brzozy brodawkowate, graby pospolite, buki, klony, topole szare i czarne, a także dęby szypułkowe. Do obcych gatunków należą: kasztanowce białe, świerki kaukaskie, żywotniki pochodzenia azjatyckiego, afrykańskie kasztany jadalne, amerykańskie dęby czerwone, klony jesionolistny oraz sosny wejmutki.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 31944
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 256 [zarchiwizowane 2022-10-26].