Gary Goodridge

Gary Goodridge
Pseudonim	Big Daddy
Data i miejsce urodzenia	17 stycznia 1966 ; Trynidad i Tobago
Obywatelstwo	Kanada; Trynidad i Tobago
Wzrost	191 cm
Masa ciała	109 (2008) kg
Styl walki	MMA
Kategoria wagowa	K-1 WGP
	Bilans walk zawodowych
Liczba walk	30 (38)
Zwycięstwa	12 (12)
Przez nokauty	11 (11)
Porażki	17 (24)
Remisy	1 (2)
	Strona internetowa

Gary Henry Goodridge (ur. 17 stycznia 1966) – kanadyjski armwrestler, zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) i K-1 pochodzący z Trynidadu i Tobago.

Sportowa kariera

Do Kanady wyemigrował w 1972 roku. W latach 80. i 90. był jednym z najlepszych armwresltlerów świata, zdobywając 11 tytułów mistrza Kanady i 9 mistrza globu^[2]. Uprawiał również z sukcesami boks, był członkiem kanadyjskiej kadry narodowej^[3].

Mieszane sztuki walki

Karierę w profesjonalnym MMA zaczynał w Ultimate Fighting Championship. Zadebiutował w lutym 1996 roku na turnieju UFC 8. Doszedł w nim do finału, w którym przegrał przez poddanie z Donem Fryem. W grudniu wystartował również w UFC 10 – odpadł w półfinale w walce z Markiem Colemanem.

6 czerwca 1997 wygrał brazylijski turniej vale tudo International Vale Tudo Championship (IVC). Jeszcze w tym samym roku w październiku wystąpił na pierwszej w historii gali PRIDE FC, nokautując rosyjskiego mistrza sambo Olega Taktarowa. Z organizacją tą był związany przez niemal 6 lat, do 2003 roku. W latach 2005–2007 występował w Hero’s. Od 2008 roku był wolnym agentem.

K-1

Pierwsze dwie walki w organizacji K-1 (obie przegrane) stoczył w 1999 roku. Regularne występy rozpoczął dopiero od sierpnia 2002 roku, kiedy sensacyjnie znokautował Mike’a Bernardo (kilka miesięcy później sam został przez niego znokautowany w kontrowersyjnej walce rewanżowej).

Dwukrotnie wystąpił w walce rezerwowej podczas Finału K-1 World GP: w 2004 roku znokautował Cyrila Abidi, a w 2005 przegrał z Glaube Feitosą.

Największy sukces w K-1 odniósł w lipcu 2005 roku, gdy zwyciężył w turnieju K-1 World GP na Hawajach. Pokonał wtedy wszystkich trzech rywali przed czasem (w finale Yūsuke Fujimoto)^[4].

Po raz ostatni wystąpił dla K-1 w sierpniu 2007 roku, gdy został znokautowany w Hongkongu przez Choi Hong-mana.

Schyłek

Od marca 2007 roku nie zdołał wygrać żadnej z 16 swoich kolejnych walk (1 remis i 15 porażek). Po raz ostatni wystąpił w grudniu 2010 roku w Bułgarii, gdy został znokautowany w walce MMA. Liczne ciosy w głowę i nokauty, których doznał w trakcie swej kariery (w sumie został znokautowany co najmniej 24 razy), ciężko odznaczyły się na jego zdrowiu. Cierpi m.in. na encefalopatię bokserską^[5].

Osiągnięcia

Kick-boxing:

2006: K-1 World GP w Las Vegas – 2. miejsce
2005: K-1 World GP na Hawajach – 1. miejsce
2004: K-1 World GP w Las Vegas (GP USA) – 2. miejsce

Mieszane sztuki walki:

1997: IVC 1 – 1. miejsce
1996: UFC 8 – 2. miejsce

Przypisy

↑ Bilans walk w cyklu K-1 WGP. W nawiasie: ogółem w zawodowym kick-boxingu i dyscyplinach pokrewnych. Stan na 10.09.2009
↑ Catching up with Gary Goodridge. [dostęp 2009-09-10]. (ang.).
↑ Gary Goodridge Interview. [dostęp 2009-09-10]. (ang.).
↑ Monty DiPietro: Goodridge & Penn Win at K-1 World GP in Hawaii. k-1.co.jp. [dostęp 2009-09-10]. (ang.).
↑ Dave Walsh: Gary Goodridge Blames K-1 Fights for a Career's Worth of Brain Damage. liverkick.com, 13 lutego 2012. [dostęp 2012-02-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[1] Bilans walk w cyklu K-1 WGP. W nawiasie: ogółem w zawodowym kick-boxingu i dyscyplinach pokrewnych. Stan na 10.09.2009

[2] Catching up with Gary Goodridge. [dostęp 2009-09-10]. (ang.).

[3] Gary Goodridge Interview. [dostęp 2009-09-10]. (ang.).

[4] Monty DiPietro: Goodridge & Penn Win at K-1 World GP in Hawaii. k-1.co.jp. [dostęp 2009-09-10]. (ang.).

[5] Dave Walsh: Gary Goodridge Blames K-1 Fights for a Career's Worth of Brain Damage. liverkick.com, 13 lutego 2012. [dostęp 2012-02-15]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]