Gandanamenorodzaj pająków z rodziny poskoczowatych. Obejmuje pięć opisanych gatunków.

Gandanameno
Lehtinen, 1967
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

pająki wyższe

Rodzina

poskoczowate

Rodzaj

Gandanameno

Typ nomenklatoryczny

Eresus spenceri Pocock, 1900

Morfologia

edytuj

Karapaks miewa część głowową szerszą niż dłuższą lub dłuższą niż szeroką. Oczy pary tylno-bocznej są wysunięte ku przodowi i szeroko rozstawione, oddalone od siebie dalej niż od oczu przednio-bocznej pary. W przeciwieństwie do pokrewnego Dresserus wzgórki z oczami pary przednio-bocznej u samców nie są uwydatnione. Opistosoma (odwłok) ma siteczko przędne dwudzielne, rzadko ze śladami czterodzielności. Kądziołki przędne pary tylno-środkowej u samicy są podzielone i zaopatrzone w liczne, krótkie, stożkowate gruczoły przędne. Nogogłaszczki samca mają embolus robiący około trzech pętli wokół brzusznej strony bulbusa oraz wyrastający ze środka tegulum, zaopatrzony w szereg szczecinek konduktor. Płytka płciowa samicy cechuje się otworami kopulacyjnymi szeroko rozdzielonymi rejonem owłosionego oskórka i nieco silniej wyrażonymi niż u Dresserus parzystymi przedsionkami. Wulwa ma spiralnie skręcone i przypuszczalnie robiące trzy pętle wokół przewodów zapłodnieniowych przewody kopulacyjne oraz wystające przed główki spermatekalne zbiorniki nasienne[1].

Biologia i występowanie

edytuj

Pająki te zasiedlają sawannę, parki i ogrody. Bytują w szczelinach pod skałami, kamieniami czy korą drzew. Konstruują tam rurkowate oprzędy dochodzące do metra długości. Resztki ofiar umieszczane są na spodzie oprzędów[1].

Samce osiągają dojrzałość w niespełna rok od wylęgu, natomiast samicom zajmuje to dłużej. W ciągu życia mogą wytworzyć wiele kokonów[1].

Przedstawiciele rodzaju zamieszkują krainę etiopską, głównie Afrykę Południową, ale także Afrykę Wschodnią[2][1].

Taksonomia

edytuj

Kladogram poskoczowatych wg Millera i innych (2012)[1]




Gandanameno



Dresserus




Seothyra








Eresus



Adonea





Loureedia



Dorceus





Paradonea




Stegodyphus



Takson ten wprowadzony został w 1967 roku przez Pekkę Lehtinena poprzez wyodrębnienie kilku gatunków z rodzaju Eresus[3]. Według wyników molekularnej analizy filogenetycznej Jeremiego A. Millera i innych z 2012 roku zajmuje on pozycję siostrzaną względem rodzaju Dresserus, tworząc z nim klad siostrzany dla rodzaju Seothyra[1].

Do omawianego rodzaju zalicza się pięć opisanych gatunków[2]:

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Miller, Jeremy A.; Griswold, Charles E.; Scharff, Nikolaj; Řezáč, Milan; Szűts, Tamás; Marhabaie, Mohammad. The velvet spiders: an atlas of the Eresidae (Arachnida, Araneae). „ZooKeys”. 195, s. 1–144, 2012. DOI: 10.3897/zookeys.195.2342. ISSN 1313-2989. 
  2. a b Gen. Gandanameno Lehtinen, 1967. [w:] World Spider Catalog [on-line]. [dostęp 2024-11-13].
  3. P.T. Lehtinen. Classification of the cribellate spiders and some allied families, with notes on the evolution of the suborder Araneomorpha. „Annales Zoologici Fennici”. 4, s. 199-468, 1967.