Gamma1 Leonis b
Gamma¹ Leonis b (γ¹ Leo b) – obiekt astronomiczny krążący wokół gwiazdy Algieba (Gamma¹ Leonis), przypuszczalnie planeta pozasłoneczna. Został odkryty metodą pomiaru prędkości radialnej. Nachylenie orbity tego ciała względem osi obserwacji nie jest wyznaczone dość dokładnie, aby określić naturę tego ciała.
Odkrywca |
Inwoo Han i inni[1] |
---|---|
Data odkrycia |
2010 |
Sposób odkrycia | |
Charakterystyka orbity (J2000) | |
Ciało centralne | |
Półoś wielka | |
Mimośród | |
Okres orbitalny | |
Argument perycentrum | |
Charakterystyka fizyczna | |
Masa minimalna (M·sin i) |
Charakterystyka
edytujObiekt krąży wokół gwiazdy Algieba, olbrzyma stanowiącego jaśniejszy składnik gwiazdy podwójnej Gamma Leonis. Masa minimalna Gamma¹ Leonis b to około 8,8 MJ, jej odległość od gwiazdy centralnej jest o 19% większa niż odległości Ziemi od Słońca. Obiekt ten obiega gwiazdę w 428,5 doby (w przybliżeniu rok i dwa miesiące). Niewykluczone jest, że gwiazdę okrąża także druga planeta-olbrzym, jednak sygnał o okresie 1340 dni może pochodzić także od samej gwiazdy[1].
Analizy z 2011 roku wskazują, że inklinacja orbity tego ciała wokół gwiazdy centralnej jest równa 73,5°–175,9°. Jako że masa minimalna planety jest iloczynem masy rzeczywistej i sinusa inklinacji, obiekt na takiej orbicie wywiera odpowiednio mniejszy wpływ grawitacyjny na zmiany prędkości radialnej gwiazdy. To oznacza, że rzeczywista masa tego obiektu mieści się w zakresie od 9,2 do 130,9 mas Jowisza – może on być masywną planetą, brązowym karłem lub nawet gwiazdą o małej masie[3].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Han, Inwoo, Kim, K.M., Mkrtichian, D.E. i inni. Detection of a Planetary Companion around the giant star γ-1 Leonis. „Astronomy and Astrophysics”. 509, s. A24, 2010. DOI: 10.1051/0004-6361/200912536. arXiv:0911.0968. Bibcode: 2010A&A...509A..24H. (ang.).
- ↑ a b c d e Gamma1 Leonis b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
- ↑ S. Reffert, A. Quirrenbach. Mass constraints on substellar companions candidates from the re-reduced Hipparcos intermediate astrometric data: Nine confirmed planets and two confirmed brown dwarfs. „Astronomy & Astrophysics”. 527, s. A140, 2011. DOI: 10.1051/0004-6361/201015861. arXiv:1101.2227.