Game Boy Color

Game Boy Color
Typ	Przenośna konsola gier wideo
Producent	Nintendo
Generacja	Piąta generacja
Premiera	JP: 21 października 1998; Am.Płn.: 16 listopada 1998; EU: 23 listopada 1998; AUS: 27 listopada 1998; PL: 7 grudnia 1998;
CPU	4 MHz/8 MHz Z80
Nośniki danych	kartridż
Komunikacja,; gniazda	Podczerwień, Link Cable
Wsteczna; kompatybilność	Game Boy
Sprzedanych; jednostek	118 milionów (razem z Game Boyem)
Najlepiej; sprzedawana gra	Pokémon Gold i Silver; (15 milionów w USA i Japonii)
Poprzednik	Game Boy
Następca	Game Boy Advance
	Multimedia w Wikimedia Commons

Game Boy Color (jap. ゲームボーイカラー Gēmu Bōi Karā; w skrócie GBC) – przenośna konsola gier wideo wyprodukowana i wydana w 1998 roku przez Nintendo, będąca następcą konsoli Game Boy. Nowością w stosunku do poprzednika było wprowadzenie kolorowego wyświetlacza oraz portu podczerwieni. Najlepiej sprzedającą się grą na konsolę była Pokémon Gold i Silver^[2].

Dane techniczne

Game Boy Color ma następujące dane techniczne: procesor 8-bitowy Z80, działający w trybie prędkości pojedynczej (4 MHz) i podwójnej (8 MHz), RAM 32 KB + 96 KB VRAM + 256 KB WRAM, dźwięk 4 kanałowy FM stereo, wyświetlacz ciekłokrystaliczny, 160 × 144 pikseli, produkowany przez Sharp Corporation, paletę 32768 kolorów (w tym do 56 kolorów jednocześnie na ekranie). Waży 138 gramów i jest zasilany przez 2 baterie AA o żywotności do 10 godzin^[3].

Wygląd konsoli
Game Boy Color z podłączonym Pikachu Link Cable

Historia

Game Boy Color był odpowiedzią na naciski twórców gier, którzy uważali, że Game Boy nie spełniał ich oczekiwań pod względem możliwości technologicznych. Gracze domagali się też kolorowego wyświetlacza^[2].

Powstały produkt, wydany w 1998 roku, wprowadził niewielkie zmiany w stosunku do Game Boya. Prędkość procesora zwiększono dwukrotnie, natomiast pojemność kartridży – czterokrotnie. Konsola oferowała kompatybilność wsteczną względem kartridżów z Game Boya, przy czym gry na tamtą platformę zostały dostosowane do Game Boya Color poprzez zastąpienie odcieni szarości kolorami^[2]. Mimo kompromisowych rozwiązań konsola uzyskała znaczącą popularność wśród graczy^[4]. Jej sprzedaż włącznie z oryginalnym Game Boyem wyniosła 118 milionów egzemplarzy^[5].

Przypisy

↑ GB-Man. Gameboy Color. „Neo Plus”, s. 68, Styczeń 1999. Independent Press.
↑ ^a ^b ^c Travis Fahs: IGN Presents the History of Game Boy. IGN, 2009-07-27. s. 5. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).
↑ Game Boy Color. Nintendo. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).
↑ Maciej Merkulowski: Historia mobilnych konsol Nintendo. GameStar, 2011-05-10. s. 2. [dostęp 2012-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)].
↑ Game Boy. Business Week. [dostęp 2012-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-09)]. (ang.).

[1] GB-Man. Gameboy Color. „Neo Plus”, s. 68, Styczeń 1999. Independent Press.

[History-2] Travis Fahs: IGN Presents the History of Game Boy. IGN, 2009-07-27. s. 5. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).

[3] Game Boy Color. Nintendo. [dostęp 2012-04-20]. (ang.).

[4] Maciej Merkulowski: Historia mobilnych konsol Nintendo. GameStar, 2011-05-10. s. 2. [dostęp 2012-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)].

[5] Game Boy. Business Week. [dostęp 2012-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-09)]. (ang.).

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]