Gacek alpejski
Gacek alpejski[6] (Plecotus macrobullaris) – gatunek ssaka z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Plecotus macrobullaris[1] | |||
Kuzyakin, 1965 | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
gacek alpejski | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
Taksonomia
edytujGatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1965 roku rosyjski zoolog Aleksander Kuzjakin jako podgatunek Plecotus auritus i nadając mu nazwę Plecotus auritus macrobullaris[2]. Holotyp pochodził z pobliża Władykaukazu, w Osetii Północnej, w Rosji[7].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[7].
Etymologia
edytujZasięg występowania
edytujGacek alpejski występuje w Pirenejach, Alpach, na Półwyspie Bałkańskim, w Grecji, Anatolii, Kaukazie, południowo-wschodniej Syrii i zachodnim Iranie; obecny także na Korsyce i Krecie[7].
Morfologia
edytujDługość ciała (bez ogona) 46–55 mm, długość ogona 41–53 mm, długość ucha 34–38 mm, długość przedramienia 37–46 mm; masa ciała 6–10 g[11]. Od pozostałych europejskich gatunków gacka różni się białym futrem na brzusznej stronie ciała, równowąskim prąciem i trójkątną plamką na dolnej wardze. Wzór zębowy: I C P M = 36[11].
Przypisy
edytuj- ↑ Plecotus macrobullaris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b А.П. Кузякин: Отряд Рукокрылые. Ordo Chiroptera. W: Н.А. Бобринский, Б.А. Кузнецов & А.П. Кузякин (redaktorzy): Определитель млекопитающих-СССР. Москва: Просвещение, 1965, s. 99. (ros.).
- ↑ A. Kiefer & M. Veith. A new species of long-eared bat from Europe (Chiroptera: Vespertilionidae). „Myotis”. 39, s. 8, 2001. (ang.).
- ↑ F. Spitzenberger, E. Haring & N. Tvrtković. Plecotus microdontus (Mammalia, Vespertilionidae), a new bat species from Austria. „Natura Croatica”. 11 (1), s. 5, 2002. (ang.).
- ↑ Plecotus macrobullaris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 122. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 244. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 546, 1904. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 130.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 36.
- ↑ a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 869. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).