Wikipedia

G20 Schools

nieformalne międzynarodowe stowarzyszenie innowacyjnych średnich szkół społecznych

G20 Schools – nieformalne międzynarodowe stowarzyszenie innowacyjnych średnich szkół społecznych (ang. independent secondary schools), znane jako G20[a] Schools[1][2][3] lub G30 Schools[4], założone w 2006 roku przez Anthony Seldona[5], dyrektora Wellington College (Crowthorne, Berkshire, UK)[6] i Davida Wylde’a z St. Andrew’s College (Grahamstown, RPA)[7]. O przyjęciu do grupy decyduje reputacja szkoły i jej lidera[1] (zob. też. edukacja progresywistyczna. Frederick William Sanderson – kierunki reform edukacji i Oundle School)[b].

Pierwsze spotkanie odbyło się w marcu 2006 roku, gdy liczba członków przekroczyła 20. Do stowarzyszenia należy ok. 50 szkół z ok. 20 krajów, w tym 6 z Australii, po 5 z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, 4 z Południowej Afryki, 3 z Indii[c]. Nowi członkowie mogą wstąpić do grupy wyłącznie na zaproszenie, po głosowaniu aktualnych członków[1]. Celem stowarzyszenia jest wymiana doświadczeń i nawiązywanie kontaktów. Realizacji tych celów sprzyja organizacja corocznych kilkudniowych konferencji z udziałem dyrektorów, które odbywają się w różnych szkołach należących do grupy[1][8]. Były to w latach 2006–2016:

Wellington College, UK
Daly College, Indie
Stowe School, UK

Uczestnicy pięciodniowej konferencji, zorganizowanej w Hongkongu i Pekinie (2016), wysłuchali m.in. wystąpienia wiceministra edukacji (Hao Ping), dotyczącego realizacji dwunastego pięcioletniego planu, skoncentrowanego na problemach równości płci w szkołach i na podnoszeniu jakości nauczania, zwłaszcza edukacji 22 milionów dzieci na obszarach wiejskich, które są pozostawiane przez rodziców emigrujących do miast w poszukiwaniu pracy. Wiceprzewodniczący Pekińskiej Miejskiej Komisji ds. Edukacji omówił zakres starań o modernizację szkół, które obejmują promowanie internacjonalizmu, interaktywną pedagogikę ukierunkowaną na uczniów (nauczyciele „bardziej przypominający trenerów niż sędziów”) – stopniowe zastępowanie systemu konfucjańskiego przez metody uczenia, które pozwalają ujawnić potencjał każdego ucznia. Jack Ma, założyciel Alibaba Group, a wcześniej nauczyciel z Hangzhou, opowiedział się za odrzuceniem egzaminacyjnego systemu ocen osiągnięć uczniów i KPI dla szkół. Zasugerował, że w czasie ocen uczniów i szkół powinny być brane pod uwagę przede wszystkim: praca zespołowa, filantropia, kultura i sport. Delegaci na konferencję G20 School entuzjastycznie przyjęli jego plany, dotyczące szkoleń dyrektorów szkół wiejskich w Chinach (kształcą ok. 40 mln dzieci)[9].

W czasie konferencji przypominano, że według chińskiej mitologii istnieją trzy kluczowe etapy ewolucji, zmierzającej do świata pełnego słońca: I – ludzie zostają odkryci i uwolnieni od nadzoru Bogów; II – kobiety zostają odkryte i uwolnione od męskiej dominacji; III – dzieci zostają odkryte i uwolnione od uzależnienia od dorosłych. Wyrażano nadzieję, że rozpoczęła się trzecia faza tej ewolucji[9].

W latach 2017–2019 konferencje były nadal organizowane i jest planowana kontynuacja działalności z użyciem nazwy G30[d][10]:

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Nie mylić z:
    – G20 (grupa przedstawicieli 19 państw i UE, dyskutująca nad wspólną polityką finansową)
    – Model G20 – Learn the Delicate Art of Diplomacy (School of International Service w American University) w Waszyngtonie
  2. ↑ Reforma oświaty w Polsce: Krajowe Forum Oświaty Niepublicznej, Zespół Społecznych Szkół Ogólnokształcących Bednarska, Krystyna Starczewska i in.
  3. ↑ W 2018 roku krajami, w których działała jedna szkoła należąca do G20 Schools, były: Kanada, Chiny, Niemcy, Ghana, Hongkong, Pakistan, Jordania, Kenia, Peru, Filipiny, Singapur, Korea Południowa, Szwecja, Szwajcaria, Tajwan, Tajlandia, Turcja[1]
  4. ↑ Na internetowej stronie Appleby College stowarzyszenie jest nazywane G30 Schools. Nazwa G20 została zachowana na www.g30schools.org jako tło grupowego zdjęcia uczestników konferencji w Australii (2018)[4].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e Countries With G20 Schools. [w:] worldatlas [on-line]. [dostęp 2019-09-03]. (ang.).
  2. ↑ Cathi Choi: Hudnut hosts international G20 summit. [w:] the Chronicle; The online student newspaper at Harvard-Westlake School, Los Angeles [on-line]. the Harvard-Westlake Chronicle, March 24, 2009. [dostęp 2019-09-05]. (ang.). (Thomas Hudnut, latimes.com 2013).
  3. ↑ Adam Gold: Move over G8—this is G20. [w:] the Chronicle [on-line]. the Harvard-Westlake Chronicle, November 10, 2006. [dostęp 2019-09-05]. (ang.).
  4. ↑ a b G30 Schools. [w:] Strona internetowa stowarzyszenia [on-line]. G30 Schools, 2018. [dostęp 2019-09-05]. (ang.).
  5. ↑ Beyond Happiness? About the book and Author. [w:] Strona internetowa Action for Happiness [on-line]. [dostęp 2019-09-06]. (ang.).
  6. ↑ Wellington College. [w:] Strona internetowa [on-line]. [dostęp 2019-09-04]. (ang.).
  7. ↑ St Andrew’s College. [w:] Strona internetowa [on-line]. [dostęp 2019-09-04]. (ang.).
  8. ↑ Länder Med G20-Skolor. [w:] ripleybelieves ; fakty [on-line]. sv.ripleybelieves.com. [dostęp 2019-09-05]. (szw.).
  9. ↑ a b Anthony Wallersteiner, Headmaster Stowe: G20 Conference. [w:] Strona internetowa Stowe School [on-line]. Stowe School, Stowe, Buckingham, 6 May 2016. [dostęp 2019-09-05]. (ang.).
  10. ↑ a b G30 Schools Conference 2019. [w:] Strona internetowa Appleby College [on-line]. [dostęp 2019-09-05]. (ang.). (zob. Appleby College).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=G20_Schools&oldid=70182278”