Gładzizna (łac. glabella) – w anatomii człowieka spłaszczona wyniosłość leżąca w linii pośrodkowej ciała pomiędzy przyśrodkowymi końcami łuków brwiowych, na łusce czołowej kości czołowej[1][2]. Jest silniej rozwinięta u mężczyzn niż u kobiet[1]. Jej pośrodkowy, najbardziej wysunięty do przodu punkt stanowi jeden z punktów antropometrycznych na czaszce ludzkiej, oznaczany literą g[3][2].

Kość czołowa. Gładzizna wskazana strzałką.

Przypisy

edytuj
  1. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 336, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. a b Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 415, ISBN 83-200-1923-0.
  3. Krzysztof Kaczanowski: antropometryczne punkty. W: Encyklopedia biologiczna. Czesław Jura, Halina Krzanowska (red). T. I: A–Bn. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1998, s. 154. ISBN 83-85909-33-8.