Głębowice (województwo małopolskie)
Głębowice – wieś w Polsce, położona w województwie małopolskim, w powiecie oświęcimskim, w gminie Osiek[4][5].
wieś | |
Ruiny pałacu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
1338[2] |
Strefa numeracyjna |
33 |
Kod pocztowy |
32-608[3] |
Tablice rejestracyjne |
KOS |
SIMC |
0075660 |
Położenie na mapie gminy Osiek | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu oświęcimskiego | |
49°56′35″N 19°19′55″E/49,943056 19,331944[1] |
Powierzchnia sołectwa wynosi 12,07 km²[6].
W latach 1954–1960 wieś należała i była siedzibą władz gromady Głębowice, po jej zniesieniu w gromadzie Wieprz. W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do województwa bielskiego.
Integralne części wsi
edytujSIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0075699 | Czerwonki | przysiółek |
0075707 | Dalachowice | przysiółek |
0075713 | Gadziniec | przysiółek |
0075676 | Górna Wieś | część wsi |
0075720 | Kąty | przysiółek |
0075624 | Krzaki | część wsi |
0075736 | Łazy | przysiółek |
0075682 | Na Dole | część wsi |
0075742 | Sporowice | przysiółek |
0075759 | Śmietanówka | przysiółek |
0075765 | Zielona | przysiółek |
Historia
edytujWieś po raz pierwszy wzmiankowana została w spisie świętopietrza parafii dekanatu Zator diecezji krakowskiej z 1326 roku pod nazwą Glambowicz[7].
Wieś politycznie znajdowała się wówczas w granicach powstałego w 1315 rokuksięstwa oświęcimskiego, od 1327 stanowiącego lenno Królestwa Czech. W 1457 roku zostało wykupione przez króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka a w towarzyszącym temu dokumencie sprzedaży księstwa Koronie Polskiej wystawionym przez Jana IV oświęcimskiego 21 lutego 1457 roku miejscowość wymieniona została jako Glambowicze[8]. W 1564 roku księstwo ostatecznie wcielono do Korony Królestwa Polskiego.
Zabytki
edytujObiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[9].
- Kościół Matki Bożej Szkaplerznej z otoczeniem w obrębie ogrodzenia, drzewostanem i aleją dojazdową od wschodu;
- pałac i park.
Ruiny pałacu rodowego Pisarzowskich, który w roku 1828 Jan Pisarzowski sprzedał Ludwikowi Duninowi.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 33603
- ↑ polskawliczbach.pl wyniki NSP 2021
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 309 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Gmina Osiek: Plan Odnowy Miejscowości Głębowice. [w:] www.osiek.pl [on-line]. grudzień 2007. [dostęp 2012-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-05)].
- ↑ Monumenta Poloniae Vaticana T.1 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 1, 1207-1344. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 127-131.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop: Księstwa oświęcimskie i zatorskie wobec Korony Polskiej w latach 1438-1513. Dzieje polityczne. Kraków: PAU, 2002, s. 151. ISBN 978-8388857-31-7.
- ↑ Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-12-01] .