Imroz inaczej Imbros, Imvros lub Imroz Adasi (gr. Ίμβρος Ímvros, tur. Gökçeada, osm. ايمروز) – największa i najbardziej na zachód wysunięta wyspa turecka na Morzu Egejskim (a konkretniej na Morzu Trackim) w pobliżu cieśniny Dardanele w prowincji Çanakkale. Powierzchnia 279 km², 10 348 mieszkańców (2022)[1]. Wyspa jest znana z winnic i produkcji wina.

Imroz
Ίμβρος
Gökçeada
ايمروز
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne wyspy
Kontynent

Azja

Państwo

 Turcja

Akwen

Morze Trackie

Powierzchnia

286,8 km²

Najwyższy punkt

İlyas Dağ, 673 m n.p.m.

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


10 348
36,08 os./km²

Położenie na mapie Turcji
Mapa konturowa Turcji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Imroz”
Ziemia40°09′39″N 25°50′40″E/40,160833 25,844444
Położenie wyspy na Morzu Egejskim
Plaża na wyspie Imroz

Historia

edytuj

W mitologii

edytuj

Według mitologii greckiej pałac Tetydy, matki Achillesa, położony był pomiędzy Imbros a Samotraką. Według relacji Homera stajnie koni Posejdona znajdowały się pomiędzy Imbros i Tenedos.

W starożytności

edytuj

W starożytności, Imbros, podobnie jak Lemnos, była kolonią Aten. Pierwotnymi mieszkańcami Imbros byli Pelazgowie. Miltiades odbił wyspę Persji po bitwie pod Salaminą w 2. poł. VI w. p.n.e. Kolonia powstała około 450 r. p.n.e. i przez następne sześć wieków (z krótkimi przerwami) należała do Aten.

Era Imperium Osmańskiego

edytuj

Pomiędzy Turcją a Grecją

edytuj

Przed i zaraz po I wojnie światowej populacja Imbros była w większości grecka. W 1927 roku Grecy stanowili 97% mieszkańców wyspy.

Z powodu korzystnego strategicznego położenia Imbros w pobliżu cieśniny Dardanele, zachodnie państwa, zwłaszcza Wielka Brytania nalegały pod koniec wojen bałkańskich w 1913 roku żeby wyspa pozostała w Imperium Osmańskim, podczas kiedy pozostałe wyspy Egejskie miały zostać odstąpione Grecji.

W 1920 roku, Traktat w Sèvres zwrócił wyspę Grecji. Wskutek przegranej przez Grecję wojny grecko-tureckiej (1919–1922), 24 lipca 1923 podpisano pokojowy Traktat w Lozannie, zgodnie z którym Imbros miała się stać częścią Turcji. Jednocześnie Traktat gwarantował zamieszkałej wyspę ludności greckiej podstawowe prawa i pewnego rodzaju autonomiczny administracyjny status Greków tak na Imbros, jak i na sąsiednim Tenedos. Traktat miał zagwarantować, że w związku z tym, że Grecy stanowili większość etniczną wyspy, nie zostaną oni objęci programem wysiedleń i wymianą ludności między Grecją i Turcją.

W 1926 roku prawa przyznane mniejszości greckiej przez Traktat zostały przez Turcję odwołane, naruszając jego postanowienia. W ciągu następnych lat grecka ludność wyspy cierpiała prześladowania ze strony tureckiej, dochodziło do gwałtów i morderstw, na wyspie stworzono otwarte więzienie, zniszczone zostały kościoły i dobytki Greków. W chwili obecnej ludność grecka na wyspie Imbros wynosi mniej niż 250 osób.

Geografia

edytuj

Najbardziej znane miejscowości:

  • Çınarlı (gr. Παναγιά η Μπαλωμένη, Panaghia i Balomeni)
  • Bademli köyü (gr. Γλυκί, Gliky)
  • Dereköy (gr. Σχοινούδι, Shinoudi)
  • Kaleköy (gr. Κάστρο, Kastro)
  • Şirinköy (ładna wieś)
  • Tepeköy (gr. Αγρίδια, Agridia)
  • Yeni Bademli köyü (nowa migdałowa wieś)
  • Yenimahalle (gr. Ευλάμπιο, Evlampio)
  • Zeytinli köyü (gr. Άγιοι Θεόδωροι, Aghii Theodori)

Atrakcje

edytuj

Najbardziej atrakcyjne miejscowości:

  • Aydıncık lub Kefaloz (gr. Κέφαλος, Kefalos) – plaża idealna do surfowania.
  • Kapıkaya (gr. Στενός, Stenos) – plaża.
  • Marmaros – plaża z małym wodospadem.
  • Pınarbaşı (gr. Σπηλιά, Spilia) – największe źródło wody na wyspie.

Osoby związane z Imbrosem

edytuj

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj