Górny Lej
Górny Lej (Dziura nad Awenem Górnym) – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w północno-wschodnim zboczu Małołączniaka, nad Kotlinami, w pobliżu Jaskini nad Kotlinami, na wysokości 1890 m n.p.m[1]. Długość jaskini wynosi 25 metrów, a jej deniwelacja 23 metry[2].
 Niżnia Świstówka. Po prawej ściana Kotlin | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
25 m |
| Głębokość |
23 m |
| Deniwelacja |
23 m |
| Wysokość otworów |
1890 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
360 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.37 |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°14′23″N 19°55′16″E/49,239836 19,921192
| |
Opis jaskini
edytujJaskinię stanowi wielki lej krasowy o średnicy około 20 metrów. Ma głębokość ponad 20 metrów. Pod jego zachodnią ścianą można wejść do wykopanego w namulisku kilkumetrowego korytarzyka[2].
Przyroda
edytujGórny Lej jest jednym z trzech wielkich lejów krasowych znajdujących się w tym rejonie. W pobliżu znajduje się jeszcze Dolny Lej i Średni Lej. Na jego dnie prawie przez cały rok leży gruby płat zlodowaciałego śniegu.
W leju rosną rośliny kwiatowe, paprocie, mchy, glony i porosty[2].
Historia odkryć
edytujJaskinia była znana od dawna. Od 19 do 30 sierpnia 1959 roku zbadali ją grotołazi zakopiańscy S. Wójcik, D. Strelau i R. Sznuk. Nadali jej nazwę Dziura nad Awenem Górnym.
W 1986 roku, próbując odkryć połączenie z Jaskinią Wielką Śnieżną, rozkopali ją grotołazi wrocławscy. Korytarzyk pod zachodnią ścianą leja jest ich dziełem[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Jaskinie Tatr [online], 27 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-27].
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-23].