Górka Pabianicka
Górka Pabianicka – wieś sołecka w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Pabianice.
wieś | |
Tablica miejscowości od strony Petrykóz | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
418[2] |
Strefa numeracyjna |
42 |
Kod pocztowy |
95-200[3] |
Tablice rejestracyjne |
EPA |
SIMC |
0414641[4] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Pabianice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu pabianickiego | |
51°41′35″N 19°19′08″E/51,693056 19,318889[1] |
Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1398 roku. Poprzednio „Górka Wielka”. Nazwa Górka Pabianicka została przyjęta w XIX wieku[5].
W 1928 roku rolnik Piotr Figiel został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi za „zasługi na polu pracy społecznej i pożarnictwa”[6].
W 1943 Niemcy wprowadzili nazwę okupacyjną Gurka Pabianitzka.
Do 1954 roku istniała gmina Górka Pabianicka, następnie do 1972 r., gromada Górka Pabianicka. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.
Miejscowość włączona jest do sieci autobusowej MZK Pabianice (linie 260 i 261)[7].
przebiega Łódzka magistrala rowerowa.
-
Cmentarz
-
Kościół św. Marcina
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 36018
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 330 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ TERYT
- ↑ Tomek Szwagrzak: Pabianicki.net.pl. [dostęp 2012-05-31]. (pol.).
- ↑ Monitor Polski, t. 34, 10 lutego 1928, s. 1 .
- ↑ MZK Pabianice - rozkład jazdy. [dostęp 2012-05-31]. (pol.).
Bibliografia
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Pabianicka Górka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 805 .