Góra Świętego Jana (wieś)

wieś w województwie małopolskim

Góra Świętego Janawieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w północnej części gminy Jodłownik.

Góra Świętego Jana
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

limanowski

Gmina

Jodłownik

Wysokość

450 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

319[2]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

34-623[3]

Tablice rejestracyjne

KLI

SIMC

0430090

Położenie na mapie gminy Jodłownik
Mapa konturowa gminy Jodłownik, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Góra Świętego Jana”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Góra Świętego Jana”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Góra Świętego Jana”
Położenie na mapie powiatu limanowskiego
Mapa konturowa powiatu limanowskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Góra Świętego Jana”
Ziemia49°48′11″N 20°11′46″E/49,803056 20,196111[1]
Kościół parafialny

Góra Świętego Jana uzyskała lokację miejską w 1417 roku, zdegradowana przed 1500 rokiem[4]. Wieś duchowna Szczyrzycka Góra, własność opactwa cystersów szczyrzyckich położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie szczyrzyckim województwa krakowskiego[5]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. Integralne części miejscowości: Kałuże, Pawłówki, Plac, Pobręczyn, Słotwina[6].

Nazwa wsi

edytuj

Istnieje legenda, dotycząca Góry Świętego Jana. W czasach, kiedy przez okoliczne szczyty (m.in. Ciecień, Grodzisko) prowadził kupiecki szlak bursztynowy z południa Europy, na górze Grodzisko wybudowany był gród. Podróżujący ówcześni monarchowie często się tam zatrzymywali na odpoczynek. Podczas jednego takiego postoju, król Polski, obserwując panoramę z Grodziska, podziwiał Beskid Wyspowy. Patrząc na pobliską górkę, stwierdził, iż przypomina mu ściętą głowę św. Jana Chrzciciela. Stąd też przyjęła się nazwa dla obecnej wioski powstałej na górze.

Części wsi

edytuj
Integralne części wsi Góra Świętego Jana[7][8][9]
SIMC Nazwa Rodzaj
0430108 Kałuże część wsi
0430114 Pawłówki część wsi
0430120 Plac część wsi
0430137 Pobręczyn część wsi
0430143 Słotwina część wsi

Historia

edytuj

Prawdopodobnie w I połowie XII wieku powstała parafia w oparciu o kościółek w Górze Świętego Jana. Niewykluczone jest, że założycielami kościółka byli benedyktyni z Tyńca. Kres grodów, a być może i pierwotnego kościoła w Górze Świętego Jana położyli Tatarzy (Mongołowie). Nie ma pewności, kiedy się to stało, prawdopodobny jest rok 1259. W roku 1417 król Władysław Jagiełło podjął próbę założenia na gruntach Góry św. Jana królewskiego miasta i nadał wiosce przywileje oparte na prawie magdeburskim. Miasto w Górze św. Jana jednak nie powstało. Nie są jasne okoliczności, dla których mieszkańcy nie wykorzystali tej szansy. Odwiedzający dziś wioskę turyści mogą zwrócić uwagę na kształt jej centrum: charakterystyczny dla architektury miasta rynek wioski ma elementy wciąż przypominające o tym niewykorzystanym przywileju.

W grudniu 1914 roku w okolicach miejscowości wojska austriacki i rosyjskie toczyły ciężkie walki podczas bitwy pod Limanową.

W dzisiejszych czasach Góra Świętego Jana słynie z nowoczesnych sadów jabłoniowych. Rozwinęły się one w okolicach wsi ze względu na występujący tu specyficzny mikroklimat. Góra św. Jana wspólnie z rejonem Łącka stanowi małopolskie zagłębie owocowe. Sadownictwo na przestrzeni lat stale się doskonaliło.

Turystyka

edytuj

Znajdująca się w Beskidzie Wyspowym i położona na wzniesieniu miejscowość ma duże walory widokowe. Z odkrytych terenów rozciąga się szeroka panorama. Widoczne są doskonale nie tylko pobliskie wzniesienia Śnieżnicy, Wierzbanowskiej Góry, Ciecienia i Grodziska, ale również Łopień i inne. Przez miejscowość przebiega rowerowa trasa Małopolskiego Szlaku Owocowego.

Religia

edytuj

Góra Świętego Jana, prawdopodobnie od XII wieku posiada samodzielną parafię rzymskokatolicką pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela. Zlikwidowano ją pod koniec XVIII wieku, ale przywrócono w 1935 roku.

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 35776
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 326 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 32-33.
  5. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 102.
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. GUS. Rejestr TERYT
  9. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj