Frumka Płotnicka
Frumka (Fruma) Płotnicka (Plotnitzki) (ur. w 1914 w Pińsku, zm. 3 sierpnia 1943 w Będzinie) – żydowska działaczka ruchu oporu w czasie II wojny światowej.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1914 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 sierpnia 1943 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
łączniczka |
| Główne wojny i bitwy |
powstanie w getcie warszawskim, |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujCzłonkini syjonistycznej organizacji Dror, łączniczka Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) na terenie kraju, organizatorka samoobrony w getcie warszawskim oraz w Zagłębiu Dąbrowskim, uczestniczka powstania w getcie warszawskim oraz współorganizatorka (wraz z Józefem Kożuchem, Bolesławem Kożuchem i Cwi Brandesem) powstania w getcie będzińsko-sosnowieckim. Zginęła 3 sierpnia 1943 w bunkrze w Będzinie, broniąc się przed Niemcami.
Była posiadaczką paszportu paragwajskiego wystawionego przez Grupę Ładosia[1].
Upamiętnienie
edytujPamięci Frumki Płotnickiej jest poświęcony jeden z pamiątkowych bloków sjenitowych, znajdujący się przy skrzyżowaniu ulic Niskiej i Dubois w Warszawie. Blok jest częścią Traktu Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów, biegnącego od zbiegu ulic Zamenhofa i Anielewicza aż do skrzyżowania ulic Dzikiej i Stawki.
13 marca 1957 została zarejestrowana w Jad Waszem jako ofiara Holokaustu na wniosek bratanicy Ilany Aviam.
Odznaczenia
edytuj- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (przyznany pośmiertnie 19 kwietnia 1945)
Przypisy
edytuj- ↑ Jakub Kumoch (red.), Lista Ładosia [online], instytutpileckiego.pl, 24 października 2019, s. 66 [dostęp 2020-03-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-15].