Franz Heinzer

szwajcarski narciarz alpejczyk

Franz Heinzer (ur. 11 kwietnia 1962 w Schwyz) – szwajcarski narciarz alpejski, mistrz świata.

Franz Heinzer
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1962
Schwyz

Klub

SC Schwyz

Wzrost

181 cm

Pierwsze punkty w PŚ

17.01 1981, Kitzbühel (8. miejsce – zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

6.03 1981, Aspen
(3. miejsce – zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Mistrzostwa świata
złoto Saalbach 1991 zjazd
Puchar Świata
3. miejsce
1992/1993
Puchar Świata (Zjazd)
Mała Kryształowa Kula
1990/1991
Mała Kryształowa Kula
1991/1992
Mała Kryształowa Kula
1992/1993
3. miejsce
1986/1987
3. miejsce
1987/1988
Puchar Świata (Supergigant)
Mała Kryształowa Kula
1990/1991
3. miejsce
1992/1993
Puchar Świata (Kombinacja)
2. miejsce
1984/1985

Kariera

edytuj

W zawodach Pucharu Świata pierwsze punkty wywalczył 17 stycznia 1981 roku w Kitzbühel, gdzie zajął ósme miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 6 marca 1981 roku w Aspen, kończąc rywalizację w tej konkurencji na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Harti Weirather i Kanadyjczyk Steve Podborski. Łącznie 45 razy zajmował miejsca na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym 17 zwycięstw: 19 grudnia 1982 roku w Val Gardena i 10 grudnia 1983 roku w Val d’Isère był najlepszy w kombinacji, a 9 grudnia 1983 roku w Val d’Isère, 22 lutego 1986 roku w Åre, 4 stycznia 1987 roku w Laax, 11 marca 1988 roku w Beaver Creek, 14 grudnia 1990 roku w Val Gardena, 12 stycznia 1991 roku w Kitzbühel, 8 marca 1991 roku w Aspen, 16 marca 1991 roku w Lake Louise, 14 grudnia 1991 roku w Val Gardena, 17 i 18 stycznia 1992 roku w Kitzbühel, 25 stycznia 1992 roku w Wengen, 10 stycznia 1993 roku w Garmisch-Partenkirchen, 16 stycznia w St. Anton am Arlberg i 23 stycznia 1993 roku w Veysonnaz triumfował w zjeździe.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1992/1993, kiedy zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej, ulegając tylko Marcowi Girardellemu z Luksemburga i Kjetilowi André Aamodtowi z Norwegii. Był też wtedy najlepszy w klasyfikacji zjazdu i trzeci w klasyfikacji supergiganta. W klasyfikacji zjazdu zdobył też Małe Kryształowe Kule w sezonach 1990/1991 i 1991/1992, a w sezonach 1986/1987 i 1987/1988 był trzeci. Ponadto w sezonie 1990/1991 zwyciężył w klasyfikacji supergiganta, a w sezonie 1984/1985 był drugi w klasyfikacji kombinacji.

W 1982 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Schladming, gdzie zajął czwarte miejsce w zjeździe. Walkę o brązowy medal przegrał tam z Austriakiem Erwinem Reschem o 0,23 sekundy. Wynik ten powtórzył na mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku i mistrzostwach świata w Crans-Montana dwa lata później, gdzie w walce o podium lepsi okazali się odpowiednio Doug Lewis z USA (o 0,63 s) i kolejny Szwajcar, Karl Alpiger (o 0,14 s). Następnie w swoim jedynym starcie podczas mistrzostw świata w Vail w 1989 roku wywalczył 11. miejsce w supergigancie. Największy sukces osiągnął na mistrzostwach świata w Saalbach dwa lata później, gdzie zwyciężył w zjeździe. Wyprzedził tam Włocha Petera Runggaldiera i swego rodaka, Daniela Mahrera. Był też dziesiąty w tej samej konkurencji na rozgrywanych w 1993 roku mistrzostwach świata w Morioce.

Na igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku zajął 15. miejsce w supergigancie i 17. miejsce w zjeździe. Najlepszy wynik olimpijski osiągnął podczas igrzysk w Albertville w 1992 roku, kończąc bieg zjazdowy na szóstej pozycji. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer dwa lata później, jednak nie ukończył rywalizacji w zjeździe.

W 1994 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
17. 15 lutego 1988   Calgary Zjazd 1:59,63 +3,73   Pirmin Zurbriggen
15. 21 lutego 1988   Calgary Supergigant 1:39,66 +3,66   Franck Piccard
6. 9 lutego 1992   Albertville Zjazd 1:50,37 +1,02   Patrick Ortlieb
DNF 16 lutego 1992   Albertville Supergigant 1:13,04 -   Kjetil André Aamodt
DNF 13 lutego 1994   Lillehammer Zjazd 1:45,75 -   Tommy Moe
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
4. 6 lutego 1982   Schladming Zjazd 1:55,10 +0,86   Harti Weirather
4. 3 lutego 1985   Bormio Zjazd 2:06,68 +0,77   Pirmin Zurbriggen
4. 31 stycznia 1987   Crans-Montana Zjazd 2:07,80 +0,54   Peter Müller
11. 8 lutego 1989   Vail Supergigant 1:38,81 +1,40   Martin Hangl
10. 23 stycznia 1991   Saalbach Supergigant 1:26,73 +2,69   Stephan Eberharter
1.  27 stycznia 1991   Saalbach Zjazd 1:54,91 - -
10. 11 lutego 1993   Morioka Zjazd 1:32,06 +1,45   Urs Lehmann

Puchar Świata

edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj

Zwycięstwa w zawodach

edytuj
  1.   Val Gardena19 grudnia 1982 (kombinacja)
  2.   Val d’Isère9 grudnia 1983 (zjazd)
  3.   Val d’Isère10 grudnia 1983 (kombinacja)
  4.   Åre22 lutego 1986 (zjazd)
  5.   Laax4 stycznia 1987 (zjazd)
  6.   Beaver Creek11 marca 1988 (zjazd)
  7.   Val Gardena14 grudnia 1990 (zjazd)
  8.   Kitzbühel12 stycznia 1991 (zjazd)
  9.   Aspen8 marca 1991 (zjazd)
  10.   Lake Louise16 marca 1991 (zjazd)
  11.   Val Gardena14 grudnia 1991 (zjazd)
  12.   Kitzbühel17 stycznia 1992 (zjazd)
  13.   Kitzbühel18 stycznia 1992 (zjazd)
  14.   Wengen25 stycznia 1992 (zjazd)
  15.   Garmisch-Partenkirchen10 stycznia 1993 (zjazd)
  16.   St. Anton am Arlberg16 stycznia 1993 (zjazd)
  17.   Veysonnaz23 stycznia 1993 (zjazd)
  • 17 zwycięstw (15 zjazdów i 2 kombinacje)

Pozostałe miejsca na podium

edytuj
  1.   Aspen6 marca 1981 (zjazd) – 3. miejsce
  2.   Kitzbühel11 stycznia 1985 (zjazd) – 2. miejsce
  3.   Puy-Saint-Vincent/  Kitzbühel11 stycznia 1985 (kombinacja) – 2. miejsce
  4.   Kitzbühel13 stycznia 1985 (kombinacja) – 2. miejsce
  5.   Wengen19 stycznia 1985 (zjazd) – 2. miejsce
  6.   Garmisch-Partenkirchen27 stycznia 1985 (kombinacja) – 3. miejsce
  7.   Las Leñas15 sierpnia 1986 (zjazd) – 3. miejsce
  8.   Las Leñas16 sierpnia 1986 (zjazd) – 3. miejsce
  9.   Wengen17 stycznia 1987 (zjazd) – 3. miejsce
  10.   Calgary14 marca 1987 (zjazd) – 2. miejsce
  11.   Leukerbad24 stycznia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
  12.   Schladming29 stycznia 1988 (zjazd) – 2. miejsce
  13.   Åre20 marca 1988 (zjazd) – 3. miejsce
  14.   Val Gardena16 grudnia 1989 (zjazd) – 2. miejsce
  15.   Val d’Isère29 stycznia 1990 (zjazd) – 3. miejsce
  16.   Cortina d’Ampezzo4 lutego 1990 (zjazd) – 2. miejsce
  17.   Åre15 marca 1990 (zjazd) – 2. miejsce
  18.   Valloire2 grudnia 1990 (supergigant) – 2. miejsce
  19.   Val d’Isère8 grudnia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
  20.   Garmisch-Partenkirchen6 stycznia 1991 (supergigant) – 2. miejsce
  21.   Lake Louise15 marca 1991 (zjazd) – 2. miejsce
  22.   Val d’Isère7 grudnia 1991 (zjazd) – 3. miejsce
  23.   Megève1 grudnia 1992 (supergigant) – 3. miejsce
  24.   Val d’Isère5 grudnia 1992 (supergigant) – 2. miejsce
  25.   Garmisch-Partenkirchen11 stycznia 1993 (zjazd) – 3. miejsce
  26.   Whistler27 lutego 1993 (zjazd) – 3. miejsce
  27.   Whistler28 lutego 1993 (supergigant) – 2. miejsce
  28.   Åre26 marca 1993 (supergigant) – 3. miejsce

Linki zewnętrzne

edytuj