Franciszek Urbański
Franciszek Urbański, ps. Franciszek, Rzewuski (ur. 7 listopada 1891 w Suchodębiu, zm. 7 grudnia 1949 w Warszawie) – polski działacz związkowy, polityk, poseł na Sejm I, II i IV[1] kadencji II Rzeczypospolitej.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 listopada 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł na Sejm I, II i IV kadencji (II RP) | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujBył synem Andrzeja i Antoniny z Kacalaków Wojnarowskiej. Uczył się w szkole średniej w Łaniętach, następnie ukończył kursy Łaguny w Warszawie oraz Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego i rozpoczął pracę jako organista.
W listopadzie 1918 uczestniczył w rozbrajaniu Niemców, był komendantem straży obywatelskiej. Ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego, walczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920. Od 1921 pełnił funkcję sekretarza generalnego Chrześcijańskich Związków Zawodowych Robotników Rolnych. Od 1924 był wiceprezesem, a od 1927 prezesem Chrześcijańskich Związków Zawodowych Rzeczypospolitej Polskiej.
W Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji był członkiem klubu Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Pracy[2].
11 listopada 1937 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].
Był jednym z 12 zakładników wskazanych Niemcom zgodnie z aktem kapitulacji miasta z 28 września 1939 w celu zabezpieczenia spokoju w mieście[4]. W okresie okupacji niemieckiej działał w politycznych strukturach konspiracyjnych związanych ze Stronnictwem Pracy. Działacz Obozu Zjednoczenia Narodowego, od 1943 z ramienia Stronnictwa Pracy zasiadał w Radzie Jedności Narodowej. Walczył w powstaniu warszawskim. Aresztowany przez NKWD 28 marca 1945, skazany w procesie szesnastu na 4 miesiące więzienia. Powrócił do kraju w sierpniu 1945.
Zmarł 7 grudnia 1949. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 170-2-7)[5].
Przypisy
edytuj- ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1940 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 95.
- ↑ Tadeusz i Witold Rzepeccy, Sejm i Senat 1922–1927, Poznań 1923, s. 471.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w zakresie pomocy i opieki nad bezrobotnymi”.
- ↑ Tomasz Szarota: Okupowanej Warszawy dzień powszedni. Studium historyczne. Warszawa: Czytelnik, 2010, s. 15, 20. ISBN 978-83-07-03239-9.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: MAŁGORZATA MURCHEL, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-24].
Linki zewnętrzne
edytuj- Hasło w encyklopedii portalu interia.pl
- Franciszek Urbański na stronie Biblioteki Sejmowej.
Bibliografia
edytuj- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 766. [dostęp 2021-05-17].