Franciszek Stoltman
Franciszek Stoltman (ur. 2 grudnia 1897 w Bydgoszczy) – starszy posterunkowy Policji Państwowej, wachmistrz rezerwy Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 starszy posterunkowy
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 grudnia 1897 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Formacja | |
| Jednostki |
Posterunek PP Basowy Kąt |
| Główne wojny i bitwy | |
.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytujUrodził się 2 grudnia 1897 w Bydgoszczy, ówczesnej stolicy rejencji bydgoskiej, w rodzinie Władysława i Marianny z Tulejów[1]. Ukończył siedmioklasową szkołę miejską z językiem wykładowym niemieckim[1]. Od 1 marca 1916 do 19 września 1919 służył w armii niemieckiej[1].
9 lutego 1920 wstąpił jako ochotnik do 16 pułku ułnów[1]. 27 lipca tego roku został przeniesiony do 115 pułku ułanów i przydzielony do szwadronu karabinów maszynowych[1]. Wyróżnił się 11 października 1920 w boju pod wsią Otcówka, w czasie powrotu pułku z zagonu na Korosteń[1][2]. 17 września 1921 został bezterminowo urlopowany z wojska[1].
15 września 1922 został przyjęty do Policji Państwowej i przeznaczony do służby na Kresach Wschodnich[1]. Od 1924 pełnił służbę na Posterunku PP Majków na stanowisku zastępcy komendanta posterunku[1]. W czerwcu 1933 nadal pełnił służbę w Majkowie, natomiast w kwietniu 1939 na Posterunku PP Basowy Kąt (obecnie przedmieście Równego)[1].
Był żonaty, miał syna Czesława (ur. 1930) i córkę Danutę (ur. 1933)[1].
Ordery i odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Stoltman Franciszek. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.42-3301 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-11].
- ↑ Gocel 1929 ↓, s. 15, jako Jan Sztolcmann.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 29 października 1921, s. 1451, jako Stolcman.
- ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 421.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-11].
- ↑ Gocel 1929 ↓, s. 18, jako Sztolcmann.
- ↑ Błasiński 1995 ↓, s. 20, jako Sztolcman.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-12-11].
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.
- Jan Błasiński: 25 Pułk Ułanów Wielkopolskich. Pruszków: 1995, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISBN 83-85621-72-5.
- Władysław Gocel: Zarys historji wojennej 25-go pułku ułanów wielkopolskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.