Franciszek Dembiński (zm. 1788)
Franciszek Dembiński herbu Nieczuja (zm. w 1788 roku) – chorąży bracławski w 1750 roku, podczaszy wiślicki w 1748 roku, konsyliarz konfederacji radomskiej, poseł województwa krakowskiego na Sejm Repninowski[1], konsyliarz konfederacji barskiej województwa krakowskiego, poseł krakowski na Sejm Rozbiorowy 1773-1775[2], starosta pieczonowski w 1773 roku[3].
Nieczuja | |
Data śmierci | |
---|---|
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujW 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego[4]. W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła właściwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku[5]. Członek konfederacji 1773 roku[6]. Poseł na sejm 1780 roku z województwa krakowskiego[7].
Był kawalerem Orderu Świętego Stanisława w 1787 roku[8].
Przypisy
edytuj- ↑ Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 33.
- ↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 560.
- ↑ Piotr Skowroński, Zmagania o kształt osobowy sejmu 1773–1775, w: Kwartalnik Historyczny 2020, T. 127, nr 2, s. 249.
- ↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. III, Warszawa 1906, s. 130..
- ↑ Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 663.
- ↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 560.
- ↑ Dyaryusz Seymu Ordyngo [!] Warszawskiego Roku 1780 Dnia 2go Pazdziernika Zaczętego, z Wyrażeniem Posłow, Sessyi, Projektow, Mow, &c., Grodno 1780, s. 4.
- ↑ Herbarz polski, t. IV, Warszawa 1901, s. 197.
Bibliografia
edytuj- Władysław Konopczyński, Konfederacja barska, t. I, Warszawa 1991.
- Aleksander Kraushar, Książę Repnin i Polska, t. I, Warszawa 1900.
- Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. III, Warszawa 1906.