Francisco Javier Calvo Quesada (ur. 8 lipca 1992 w San José) – kostarykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy. Zawodnik tureckiego klubu Hatayspor.

Francisco Calvo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Francisco Javier Calvo Quesada

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1992
San José

Wzrost

183 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Hatayspor

Numer w klubie

4

Kariera juniorska
Lata Klub
2005–2010 Deportivo Saprissa
2010 San Jacinto Coyotes
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2011–2012 Herediano 23 (1)
2012 Pérez Zeledón 21 (5)
2013 Nordsjælland 3 (0)
2013–2015 Herediano 49 (6)
2015 Santos Guápiles (wyp.) 21 (5)
2015–2016 Deportivo Saprissa 63 (14)
2017–2019 Minnesota United 60 (5)
2019–2021 Chicago Fire 62 (5)
2022 San Jose Earthquakes 13 (2)
2022–2024 Konyaspor 48 (3)
2024 Juárez 17 (1)
2024– Hatayspor 1 (0)
W sumie: 381 (47)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2011  Kostaryka U-20 3 (0)
2011–  Kostaryka 98 (12)
W sumie: 101 (12)
  1. Aktualne na: 19 września 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 19 września 2024.

Życiorys

edytuj

Kariera klubowa

edytuj

Calvo treningi rozpoczął w 2005 roku w klubie Deportivo Saprissa. W 2010 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie został studentem uczelni San Jacinto College i kontynuował karierę w tamtejszej drużynie piłkarskiej, San Jacinto Coyotes.

W 2011 roku wrócił do Kostaryki, w której został graczem klubu CS Herediano. Następnie był zawodnikiem klubów: Municipal Pérez Zeledón, FC Nordsjælland, ponownie CS Herediano, Santos de Guápiles, Deportivo Saprissa i Minnesota United FC.

3 maja 2019 roku podpisał kontrakt z amerykańskim klubem Chicago Fire, umowa do 31 grudnia 2020; kwota odstępnego 358 tys. .

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W reprezentacji Kostaryki Calvo zadebiutował 29 maja 2011 roku w wygranym 1:0 towarzyskim meczu z Nigerią. W tym samym roku został powołany do kadry na Copa América. Na tamtym turnieju, zakończonym przez Kostarykę na fazie grupowej, zagrał w pojedynkach z Kolumbią (0:1), Boliwią (2:0) i Argentyną (0:3).

Bibliografia

edytuj