Fosforek glinu

związek chemiczny

Fosforek glinu, AlP – nieorganiczny związek chemiczny glinu i fosforu. Stosowany jest jako insektycyd i rodentycyd[4], posiada właściwości półprzewodnikowe[5].

Fosforek glinu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

AlP

Masa molowa

57,96 g/mol

Wygląd

ciemnoszare lub ciemnożółte kryształy o zapachu czosnku[1]

Identyfikacja
Numer CAS

20859-73-8

PubChem

30332

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Reaguje z wodą oraz z kwasami z wydzieleniem fosforowodoru[6]:

AlP + 3H
2
O Al(OH)
3
+ PH
3
AlP + 3H+
Al3+
+ PH
3

Wydzielanie się silnie trującego fosforowodoru jest przyczyną wielu zatruć o wysokiej śmiertelności (rzędu 60–80%). Ma to miejsce zwłaszcza w krajach rozwijających się, w których powszechne jest stosowanie fosforku glinu jako pestycydu. Duża część tych zatruć ma podłoże samobójcze[7].

Przypisy

edytuj
  1. a b Aluminium phosphide, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 5560 [dostęp 2024-09-02] (niem. • ang.).
  2. a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-45, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  3. Aluminum phosphide, [w:] CAMEO Chemicals [online], National Oceanic and Atmospheric Administration [dostęp 2024-09-02] (ang.).
  4. Dyrektywa Komisji 2009/95/WE z dnia 31 lipca 2009 r. zmieniająca dyrektywę 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w celu włączenia fosforku glinu uwalniającego fosfinę jako substancji czynnej do załącznika I do tej dyrektywy, „Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej”, Dz. Urz. UE L 201 z 01.08.2009, CELEX: 32009L0095.
  5. D.E.C. Corbridge, Phosphorus. An Outline of its Chemistry, Biochemistry, and Technology, wyd. 5, Amsterdam: Elsevier, 1995, ISBN 0-444-89307-5.
  6. A.F. Holleman, E. Wiberg, Inorganic Chemistry, San Diego: Academic Press, 2001, ISBN 0-12-352651-5.
  7. Farkhonde Jamshidi i inni, Badanie profilu laboratoryjnego u pacjentów po zatruciu fosforkiem glinu w południowo-zachodnim Iranie w latach 2010–2015, „Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii”, 66 (3), 2016, s. 149–157, DOI10.5114/amsik.2016.66399 (ang. • pol.).