Fort pancerny główny 49a „Dłubnia”
Fort pancerny główny 49a Dłubnia – zabytkowy fort Twierdzy Kraków. Powstał w latach 1892–1896. Jego zadaniem była ochrona doliny Dłubni, pomagały mu forty: 49 Krzesławice i 48a Mistrzejowice. Umocnieniami Fortu były Fort 49 ¼ Grębałów i Fort 49 Krzesławice.
 nr rej. A-94 z 11 maja 2007[1]
| |
 Koszary szyjowe fortu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Petofiego 31 |
| Typ budynku |
obiekt wojskowy |
| Inwestor | |
| Rozpoczęcie budowy |
1892 |
| Ukończenie budowy |
1896 |
| Pierwszy właściciel |
Armia Austro-Węgier |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 50°05′54″N 20°02′27″E/50,098333 20,040833
| |
Fort nie brał udziału w walkach podczas I wojny światowej. W okresie międzywojennym pozostawał w gestii wojska. Podczas II wojny światowej wieże pancerne wysadzono w powietrze. Po II wojnie światowej, do 1990 roku, fort pełnił funkcje magazynowe.
Obiekt znajduje się przy ul. S. Petőfiego w Krakowie.
Zespół dzieł obronnych
edytujW otoczeniu fortu znajdowały się:
- ziemny szaniec piechoty IS VI–1,
- bateria FB VI–1,
- bateria sprzężona Fortu.
Nie zachował się żaden z tych obiektów.
-
Widok na otoczenie fortu zza ogrodzenia, w głębi widoczny fort -
Kaponiera szyjowa fortu -
Fosa barkowa lewa, w głębi pojedyncza kaponiera rewersowa
Przypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2024-10-12].