Fort Tas-Silġ
Fort Tas-Silġ (wcześniej pisany jako Fort Ta Silc[1], malt. Il-Fortizza tas-Silġ) to fort poligonalny w Marsaxlokk na Malcie. Został zbudowany przez Brytyjczyków w latach 1879–1883. Posadowiony jest na wysokim miejscu nabrzeżnego końca Delimara Point, ponad zatoką il-Ħofra-ż-Żgħira. Jego podstawową funkcją było kierowanie zmasowanym ogniem artyleryjskim z pobliskiego Fortu Delimara.
 Fort Tas-Silġ | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Typ | |
| Data budowy |
1879–1883 |
| Data eksploatacji |
1883–1960 |
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |
Położenie na mapie Malty  | |
 35°50′24″N 14°33′25″E/35,840000 14,556944
| |
Był częścią łańcucha fortyfikacji, które w zamierzeniu miały ochraniać port Marsaxlokk. Pozostałe ‘ogniwa’ tego łańcucha to: Fort Delimara na brzegu Delimara Point, północnego ramienia zatoki Marsaxlokk, Fort San Lucian na Kbira Point, Fort Benghisa na Benghisa Point oraz Bateria Pinto i Bateria Ferretti na brzegu zatoki.
Około 300 metrów na północ od Fortu Tas-Silġ znajduje się Bateria św. Pawła, znacznie mniejsze umocnienie w stylu poligonalnym, w mocno zniszczonym stanie.
Historia
edytujKamień węgielny Fortu Tas-Silġ położono w roku 1879, budowę ukończono w roku 1883.[2] Fort ten jest klasycznym przykładem fortu poligonalnego, posiada podziemne bloki koszarowe i magazyny, a także obszerny plac musztry/parad. Fort jest otoczony rowem obronnym, a wejście było ochraniane przez posterunki karabinowe z jednej strony oraz most wiodący do bramy.
Wygląd fortu oraz jego lokalizacja były krytykowane przez wielu inżynierów wojskowych. Jego uzbrojenie w sześć dział RML 64/64 było kilkakrotnie zmieniane, zanim zostało usunięte w roku 1903.
W latach 1950. fort był używany przez RAF (100. Jednostka Sygnalizacyjna). W tym czasie maskotką jednostki był pies Dodger. Jego następcą był pies Rusty, później suka Scrubber, która urodziła 14 szczeniaków; wszystkie znalazły dom gdzieś na Malcie[3]. Jedna z trzech anten radiowych w obozie była przedstawiona w filmie z 1953 roku The Malta Story.
W roku 1960 fort został ostatecznie wycofany z użycia militarnego i przekazany władzom cywilnym.
Współcześnie
edytujOd roku 1991 fort jest wynajmowany Island Sanctuary jako schronisko dla psów.[4] Schronisko płaci rządowi za wynajem fortu €232 rocznie[5].
Wartownia i rów obronny od strony wybrzeża są w dobrym stanie, lecz wewnętrzna ściana północnego odcinka rowu jest w znacznym stopniu zniszczona.
W roku 2015 fort został zakwalifikowany jako możliwe miejsce na kampus dla mającego powstać American University of Malta. Nie został jednak wybrany, a kampus będzie rozdzielony pomiędzy Dok nr 1 w Cospicua a Żonqor Point w Marsaskala[6].
Galeria
edytuj-
Skarpa i rów obronny -
Wartownia i rampa dojazdowa -
Kaponiera -
Obsunięta skarpa -
Skarpa i rów obronny -
Przeciwskarpa i kaponiera -
Rów obronny przy wartowni -
Logo The Island Sanctuary -
Widok z fortu
_01_ies.jpg)
Przypisy
edytuj- ↑ Dennis Angelo Castillo: The Maltese Cross: A Strategic History of Malta. Greenwood Publishing Group, 2006, s. 135. ISBN 0-313-32329-1. (ang.).
- ↑ „Delimara Gas and Power Combined Cycle Gas Turbine and Liquefied Natural Gas receiving, storage and re-gasification facilities – Environmental Impact Assessment – Appendix Two Volume One”. mepa.org.mt. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-29)]. (PDF). MEPA.ERSLI Consultants Ltd z upoważnienia Enemalta Corporation, s. 26–28. (20.12.2013). (ang.).
- ↑ Martin Debattista „Adopt a beautiful abandoned dog”. Times of Malta (23.12.2012). Dostęp 31 Gru 2014 (ang.).
- ↑ „About us”. The Island Sanctuary. Dostęp 31 Gru 2014 (ang.).
- ↑ James Debono „Benghajsa fort to be returned to government”. Malta Today (21.12.2011). Dostęp 31 Gru 2014 (ang.).
- ↑ „'American’ University to occupy Dock 1 buildings and reduced Zonqor site”. Times of Malta (20.08.2015). Dostęp 20 Sie 2015 (ang.).