Fort Karola (niem. Blockhaus, Fort Carl) – pozostałości fortu na Górze Ptak (841 m n.p.m.) koło Lisiej Przełęczy. Fort wybudowano w 1790 r., z rozkazu króla Prus Fryderyka Wilhelma II jako niewielką strażnicę na granicy Prus i Austrii z kilkuosobową załogą, strzegącą drogi do Radkowa (Szosa Stu Zakrętów)[1].

Fort Karola
Ilustracja
Widok na dziedziniec oraz schody na platformę widokową
Państwo

 Polska

Miejscowość

Góra Ptak

Typ budynku

Fort

Ukończenie budowy

1790 r.

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Fort Karola”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Fort Karola”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Fort Karola”
Położenie na mapie gminy Radków
Mapa konturowa gminy Radków, na dole po lewej znajduje się punkt otoczony kołem zębatym z opisem „Fort Karola”
Ziemia50°28′05,3″N 16°20′05,2″E/50,468139 16,334778
Fragmenty bramy

Historia

edytuj

Aby przygotować się na ewentualny atak, postanowiono zbudować szereg twierdz, wspomagających je fortów i blokhauzów[2]. Budowniczym Fortu Karola (nazwanego tak na cześć cesarza Karola VI) był major Bonawentura von Rauch[3] (któremu pomagał syn, w 1790 świeżo upieczony absolwent wojskowej Akademii Inżynieryjnej w Poczdamie, późniejszy generał i pruski minister wojny Gustav von Rauch[2]). Rauch za namową sołtysa Karłowa Franza Pabla planował zbudowanie kolejnej twierdzy na Szczelińcu. W zamyśle miał być to fragment systemu obronnego powiązanego z twierdzą w Srebrnej Górze. Przy wznoszeniu fortu wykorzystano znajdujące się na miejscu piaskowcowe skały, które włączono również w system obronny[1]. Za zasługi poniesione przy budowie fortu Bonawentura von Rauch został mianowany majorem, a sołtys Karłowa Franz Pabel pierwszym w historii mianowanym przewodnikiem górskim, z prawem pobierania opłat.
Zmiany polityczne spowodowały przerwanie prac przy budowie Fortu Karola. Udostępniono dla zwiedzających tarasy widokowe na Szczelińcu Wielkim i w Forcie Karola. W XIX wieku fort został opuszczony i zaczął popadać w ruinę.

Architektura

edytuj

Do chwili obecnej zachowały się jedynie fragmenty muru z resztkami bramy i oknem, schody oraz platforma widokowa[1]. Wewnątrz fortu znajduje się otoczony niegdyś murami dziedziniec o wymiarach 10x14 m, z którego prowadzą schodki na platformę (punkt widokowy) z wmurowanym postumentem z zaznaczonymi stronami świata[1].

Szlaki turystyczne

edytuj

Obok fortu przechodzi   żółty szlak z Dusznik-Zdroju do Karłowa[1].

Podobne fortyfikacje w okolicy

edytuj

Niedaleko, w odległości 1,7 km położona była inna placówka ostrzegawcza z tego okresu – Bateria nad Pasterką. Nie zachował się Fort na Szczytniku w Górach Stołowych, na miejscu którego w latach 1831–1837 wybudowano Zamek Leśna. Dalsze, równie słabo zachowane jak Fort Karola, pozostałości fortów na ziemi kłodzkiej znajdują się w Górach Bystrzyckich: na Kamiennej Górze koło Pokrzywna: Fort Fryderyka (niem. Fort Friedrich) nazywany wcześniej Blockhaus i koło wsi Huta: Fort Wilhelma (niem. Fort Wilhelm)[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „KRAJ”, 1992, s. 88,89. ISBN 83-7005-301-7.
  2. a b c Henryk Grzybowski. Bateria nad Pasterką – zapomniana kłodzka fortyfikacja. Geneza powstania i charakterystyka. „Ziemia Kłodzka”. 2013 (nr 226), s. 8-12, maj 2013. Wydawnictwo Ziemia Kłodzka. ISSN 1234-9208. 
  3. Waldemar Bygier: Góry Stołowe. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 38. ISBN 978-83-89188-99-1.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj