Foppe de Haan (wym. [ˈfɔpə də ˈɦaːn]; ur. 26 czerwca 1943 roku w Lippenhuizen) – holenderski trener piłkarski.

Foppe de Haan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1943
Lippenhuizen

Wzrost

174 cm

Kariera trenerska
Lata Drużyna
1974–1978 VV Akkrum
1976–1977 SC Heerenveen (juniorzy)
1977–1980 Drachtster Boys
1980–1983 ACV
1983–1985 Steenwijk
1985–1988 SC Heerenveen
1992–2004 SC Heerenveen
2004–2009 Holandia
2008 Holandia, IO
2009–2011 Ajax Kapsztad
2011 Tuvalu
2015–2016 sc Heerenveen

Kariera trenerska

edytuj

Początki

edytuj

Foppe de Haan trenerską karierę rozpoczynał w 1974 roku w klubie VV Akkrum, a następnie pełnił rolę trenera jednej z młodzieżowych drużyn SC Heerenveen. W późniejszym okresie Holender pracował w Drachtster Boys, ACV i Steenwijk. W 1985 roku został pierwszym trenerem SC Heerenveen, a na stanowisku tym zastąpił Henka van Brussela, który w klubie pracował od 1980 roku. De Haan nie odnosił z zespołem żadnych sukcesów i po trzech latach nowym trenerem Heerenveen został Ted Immers.

Drugi epizod w Heerenveen

edytuj

W październiku 1992 roku de Haan po raz drugi został trenerem "Dumy Fryzji" po tym, jak z drużyny zwolniony został Niemiec Fritz Korbach. Foppe doprowadził Heerenveen do finału Pucharu Holandii oraz awansował z klubem do pierwszej ligi. W 1997 roku de Haan po raz drugi doprowadził swój zespół do finału Pucharu Holandii (tym razem "Duma Fryzji" przegrała 4:2 z Rodą JC), w 2000 roku wywalczył z nim tytuł wicemistrza kraju i zapewnił prawo startu w Lidze Mistrzów, a oprócz tego Heerenveen trzy razy brało udział w rozgrywkach Pucharu UEFA. Sam de Haan w 1997 i 2000 roku został wybrany najlepszym trenerem w Holandii, a 10 maja 2004 roku za liczne zasługi został Kawalerem Orderu Oranje-Nassau. Został też najdłużej piastującym swoje stanowisko trenerem w kraju, bowiem rolę szkoleniowca Heerenveen pełnił przez dwanaście lat.

Młodzieżowa reprezentacja Holandii

edytuj

Latem 2004 roku de Haan został wybrany przez Królewski Holenderski Związek Piłki Nożnej nowym szkoleniowcem reprezentacji Holandii do lat 21. W roli trenera młodzieżowej drużyny narodowej zadebiutował 7 września, kiedy to "Oranje" zremisowali 0:0 z Czechami. Następnie de Haan prowadził zespół, który dotarł do ćwierćfinału rozgrywanych w Holandii Mistrzostw Świata U-20 w 2005 roku. Później wywalczył natomiast Mistrzostwo Europy U-21 w 2006 roku pokonując w finale 3:0 Ukrainę oraz obronił tytuł na Mistrzostwach Europy U-21 w 2007 roku wygrywając w meczu finałowym 4:1 z Serbią.

W 2008 roku de Haan został mianowany trenerem reprezentacji Holandii na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie. Holendrzy na turnieju piłkarskim z pięcioma punktami na koncie zajęli drugie miejsce w swojej grupie, jednak w ćwierćfinale przegrali po dogrywce 2:1 z Argentyną i zostali wyeliminowani z igrzysk. De Haan wzbudził w swoim kraju sporo kontrowersji tym, że podstawowym bramkarzem olimpijskiej reprezentacji był Kenneth Vermeer, a nie Piet Velthuizen. De Haan argumentował swoją decyzję tym, że Vermeer ze względu na dwa udziały w Mistrzostwach Europy U-21 jest bardziej doświadczonym graczem niż Velthuizen.

W 2009 roku de Haan nie przedłużył kończącego się kontraktu z Królewskim Holenderskim Związkiem Piłki Nożnej i zakończył pracę z reprezentacją do lat 21.

Ajax Kapsztad

edytuj

W listopadzie 2009 roku de Haan rozpoczął pracę w południowoafrykańskim Ajaksie Kapsztad.

Bibliografia

edytuj