Flat coated retriever
Flat-coated retriever – jedna z ras psów, należąca do grupy psów aportujących, płochaczy i psów wodnych, zaklasyfikowana do sekcji psów aportujących. Typ wyżłowaty[2]. Podlega próbom pracy[1].
 Flat coated retriever o czarnym umaszczeniu | |
| Inne nazwy |
flat, gładkowłosy pies aportujący, FCR |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Kraj pochodzenia | |
| Wymiary | |
| Wysokość | |
| Masa |
25-36 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
grupa VIII, sekcja 1, |
| AKC |
Sporting |
| ANKC |
Grupa 3 (Gundogs) |
| CKC |
Grupa 1 (Sporting) |
| KC(UK) |
Gundogs |
| NZKC |
Gundogs |
| UKC |
Grupa 4 - Gun Dog |
| Wzorce rasy | |
Rys historyczny
edytujPod koniec XIX wieku w Wielkiej Brytanii Shirley rozpoczął hodowlę Flat-coated retrievera. Aby uzyskać tę rasę psa krzyżował nowofundlandy, spaniele, setery i collie. W tamtejszych czasach flat był najpopularniejszym retrieverem. Kennel Club zarejestrował tę rasę w roku 1898, a w 1923 powstał pierwszy, oficjalny wzorzec rasy. Pierwotnie nazwa rasy brzmiała: wavy-coated retriver[3].
Wygląd
edytujBudowa
edytuj- głowa: długa i dobrze uformowana
- oczy: średniej wielkości, barwy ciemnokasztanowej lub orzechowej, o wyrazie bardzo inteligentnym (oko okrągłe, wypukłe jest uważane za poważną wadę). Oczy nie są ustawione skośnie
- uszy: małe, dobrze osadzone, przylegające do głowy
- klatka piersiowa: głęboka i dość szeroka, dobrze zaznaczona w okolicy mostka. Żebra przednie są dość płaskie. Krzywizna ich zmienia się stopniowo. Silniej wysklepione są w środku, mniej w części tylnej klatki piersiowej
- ogon: krótki, nie kopiowany, prosty i dobrze osadzony, noszony wesoło, ale nigdy wyżej linii grzbietu
Szata i umaszczenie
edytujWłos jest gęsty, w dotyku cienki do średniego, dobrej jakości, płaski i gładki. Kończyny i ogon są dobrze porośnięte (frędzle). Umaszczenie występuje czarne i brązowe (wątrobiane). W miocie mogą pojawić się osobniki o umaszczeniu żółtym, jednakże nie są one dopuszczane do hodowli[4].
Zachowanie i charakter
edytujFlat-coated to pies inteligentny, bystry i bardzo przywiązany do człowieka. Szybko się uczy, ale dojrzewa później niż jego kuzyni. W stosunku do obcych psy tej rasy są ufne i nie nadają się na psy obronne. Z natury przyjacielski, w kontaktach z dziećmi jest delikatny i cierpliwy. Potrzebuje dużo ruchu i ciągłego zajęcia, jeśli nie zostanie to zaspokojone, może powodować u psa chęć zwrócenia na siebie uwagi domowników. Jest bardzo wesoły i łagodny. Posiada wrodzony instynkt łowiecki[5].
Pies ten nie lubi przemocy i krzyku, a zwłaszcza samotności. Właściciel flata powinien być opanowany, spokojny i zrównoważony. Flatcoat nie powinien być twardo prowadzony, jest to pies o znikomej chęci do zdominowania członków rodziny, który potrzebuje ciepła i serdeczności ze strony właściciela.
Użytkowość
edytujPodstawową funkcją jaką pełnił kiedyś, to udział w polowaniach, przede wszystkim jako pies aportujący. Potrafi też dobrze tropić i płoszyć. Psem do towarzystwa stał się później.
Zdrowie i pielęgnacja
edytujFlat należy do psów odpornych, jednak występuje u niego dysplazja stawów łokciowych, biodrowych, zwichnięcie rzepki, choroby oczu i dość częste nowotwory. Potrzebuje wysokoenergetycznej karmy i starannego żywienia dostosowanego do trybu życia. Flat-coated retriever wymaga zapewnienia mu odpowiednio dużej dawki ruchu. Pielęgnacja sierści powinna być systematyczna i powinna obejmować przede wszystkim wyczesywanie włosa.
Popularność
edytujW Polsce jest mało popularny i pozostaje w cieniu swoich kuzynów, Golden retrievera i Labrador retrievera.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 314.
- ↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 158.
- ↑ Palmer 1995 ↓, s. 111.
- ↑ John Wakefield: Flat-Coated Retriever. s. 10.
- ↑ Retriever Klub [online], www.retrieverklub.pl [dostęp 2019-05-08].
Bibliografia
edytuj- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 1998, s. 200. ISBN 83-7073-122-8.
- Joan Palmer: Psy rasowe; 235 ras; pochodzenie rasy, pielęgnacja, szkolenie, przygotowanie do pokazów. Warszawa: Agencja Elipsa, 1995. ISBN 83-85152-709.